Τετάρτη 22 Οκτωβρίου 2014

Παλαιοχωρίτικα 2014

Παλαιοχωρίτικα 2014 Αύγουστος Θέατρο: Σε σκηνοθεσία Γιάννη Σεντελέ η θεατρική ομάδα «Βορείως» συνεχίζοντας την προσπάθεια ανάδειξης του τόπου και των ανθρώπων του παρουσίασε φέτος τον Απρίλη στα Γιάννενα την παράσταση «….δι αυτόν τον προορισμόν ». Είναι ένα δραματοποιημένο αφιέρωμα για τα 120 χρόνια από το θάνατο του Συρρακιώτη ποιητή Κώστα Κρυστάλλη. Αυτή λοιπόν η προγραμματισμένη για τις 7-8-2014 θεατρική παράσταση στο Παλαιοχώρι ματαιώθηκε λόγω κακοκαιρίας. Ο δήμαρχος μάς υποσχέθηκε ότι η παράσταση θα παιχθεί στην Αθήνα το χειμώνα οπότε όποιος θέλει μπορεί να την παρακολουθήσει. Κρανιά: Στο ξέφωτο μιας πυκνο δασωμένης πλαγιάς, πάνω στο δρόμο Παλαιοχωρίου Βαθυπέδου συναντηθήκαμε κάπου 60 άτομα από τα δύο χωριά το πρωί του Σαββάτου 9-8-2014 στην Κρανιά………. Είχε προηγηθεί συνεννόηση των δύο αδελφοτήτων. Ήταν σε συνέχεια άλλων παλαιότερων ανοιξιάτικων συναντήσεων που κάνουμε με τους Βαθυπεδιώτες στην Πάρνηθα, όταν είμαστε στην Αθήνα. Σε αυτό το άγριας ομορφιάς τοπίο που κάποτε κινούνταν κοπάδια ζώων, τσοπάνηδες, υπήρχαν στάνες ,κλπ τώρα επικρατούσε απόλυτη σιωπή. Ακόμη και τα πουλιά είχαν φύγει και πήγαν κοντά στον άνθρωπο. Όμως τώρα σίγουρα κάποιοι άλλοι ένοικοι θα ήταν εκεί κοντά (αγριογούρουνα, ελάφια,αρκούδες,λύκοι κλπ. Εμείς ήπιαμε κρύο νερό από την κρυμμένη και μοναχική στο ρέμα βρύση, αυτή δεν έφυγε από εκεί, και απολαύσαμε αυτή την πρωινή δροσιά που δίνει το δάσος. Ο Σταύρος Πλατσούκας (κυλικείο στο βαθύπεδο) είχε φροντίσει και για γλυκό τσίπουρο αλλά και για άλλες λιχουδιές, έτσι που η διάθεση και το κέφι όλων ανέβηκε στο κατακόρυφο. Τραγουδήσαμε με το στόμα, χορέψαμε. Παίξαμε «τσουμάδα» οι άνδρες αλλά και μερικές γυναίκες. Οι ομάδες απροπόνητες από χρόνια είχαν ξεχάσει και τους όρους του παιχνιδιού έτσι που στο τέλος η ομάδα των Βαθυπεδιωτών γλίτωσε από την υποχρέωση των χαμένων να πάρουν στην πλάτη τους νικητές. Το παιχνίδι όμως είχε αγωνία μέχρι το τέλος και πρόσφερε διασκέδαση σε όλους. Αφού κλείσαμε ραντεβού για του χρόνου σε μέρος Παλαιοχωρίτικο χωρίσαμε. Πάντοτε αυτές οι συναντήσεις προσφέρουν κάτι ιδιαίτερο και θυμίζουν τις σχολικές συναντήσεις. Τότε που οι δάσκαλοι των χωριών έδιναν ραντεβού για συναντήσεις των παιδιών. Μια συνήθεια πολύ παλιά που ξεκινούσε από τους παππούδες μας και τους γονείς μας. Το βράδυ της ίδιας μέρας 100 περίπου Παλαιοχωρίτες βρεθήκαμε στο Προσήλιο στη λαϊκή βραδιά που διοργάνωσε το ξενοδοχείο « Λάκμος» Συνέλευση: Κυριακή 10-8-2014. Στο πολιτιστικό μας κέντρο το πρωί της Κυριακής έγινε η τακτική μας λαϊκή συνέλευση. Σαράντα με πενήντα περίπου άτομα πήραν μέρος .Πρόεδρος ο Κων/νος Γ Παπαγεωργίου, Γραμματέας ο Κώστας Π Νάκας και στο προεδρείο ο τοπικός σύμβουλος Αθ Πάσχος, πρόεδροι Συλλόγου, Αδελφότητας, Εκκλησιαστικής επιτροπής, της επιτροπής διαχείρισης του κληροδοτήματος ,μέλη των Δς συλλόγων κλπ. Από τον δήμο ήταν παρών ο Αντιδήμαρχος για την περιοχή κ Σταύρος Γκορτζής. Πήρε το λόγο πρώτα ο Αντιδήμαρχος και είπε ότι το ενδιαφέρον της δημοτικής αρχής για την περιοχή παραμένει αδιάπτωτο και ευχαρίστησε τους συγχωριανούς που ανανέωσαν την εμπιστοσύνη τους στην παράταξη του Δημάρχου Γιάννη Σεντελέ και στήριξαν και τον ίδιο ως σύμβουλο περιοχής. Έπειτα ο τοπικός Σύμβουλος Θ Πάσχος αναφέρθηκε στο θέμα των δρόμων λέγοντας ότι εξασφαλίστηκε καλή βατότητα, ενώ για το θέμα του νερού ότι υπάρχει επάρκεια, χρειάζεται όμως μια επαγρύπνηση τις ημέρες που οι αφίξεις είναι πολλές και όλα τα σπίτια ανοιχτά. Είπε ότι η ανανέωση του δικτύου συνεχίζεται. Ανέφερε ότι το πρόγραμμα των τσιμεντοστρώσεων θα συνεχιστεί, ενώ και ο δρόμος για τον Πριάβολο θα ολοκληρωθεί. Ευχαρίστησε τους κκ Νικηφόρο Παπαθανασίου και Ουρανία Παρδάλη, επειδή διέθεσαν για άλλη μια φορά χαλίκι για την αποκατάσταση της βατότητας των δρόμων. Τέλος ευχαρίστησε και αυτός τους συγχωριανούς για την επανεκλογή του . Επόμενος ομιλητής ήταν ο πρόεδρος του Συλλόγου Ιωαννίνων, Ντόκας Ευάγγελος ο οποίος είπε ότι είχε συναντήσεις και συνεννοήσεις με τον πρόεδρο του τοπικό συμβουλίου και την εκκλησιαστική επιτροπή για διάφορα θέματα. Μετά την ασφαλτόστρωση ενός ακόμη χιλιομέτρου στο δρόμο προς το Γιαλί και την Κοτομίστα είπε ότι τώρα προέχει η ασφαλτόστρωση του τμήματος που βρίσκεται ανάμεσα στο Αλοίμονο και τις Γκούρες και η διευθέτηση των νερών, έτσι που να μη χύνονται στο δρόμο, όπου το χειμώνα λόγω του πάγου γίνεται τόσο ολισθηρό το οδόστρωμα που καταλήγει αδιάβατο.(Σημ: Οι περισσότεροι δρόμοι στο χωριό μας καταστρέφονται από το ότι δίπλα τους οι εργολάβοι δεν δημιουργούν ρείθρο απορροής των νερών). Έπειτα έθεσε το θέμα της εφημερίδας. Μίλησε για τις οικονομικές δυσκολίες που αντιμετωπίζει η Συντακτική Επιτροπή έτσι που αναγκάστηκε να στέλνει τη «Φωνή» μόνον σε όσους είναι οικονομικά τακτοποιημένοι, ενώ παλαιότερα υπήρχε ανοχή με απόφαση βέβαια της γενικής μας συνέλευσης. Ακολούθως πήρε το λόγο ο πρόεδρος της Αδελφότητας που είπε ότι η οικονομική κρίση πλήττει τα «πολλά» πανηγύρια που έχουμε, τα οποία χάνουν τη σημασία τους και την ομορφιά τους από τη στιγμή που δεν υπάρχει η δυνατότητα συμμετοχής όλων. Επίσης είπε το ίδιο παρατηρείται και με τους χορούς της Αδελφότητας όπου βέβαια απαιτείται και εκεί να πληρωθεί η ορχήστρα και αυτό τώρα είναι βάρος δυσβάστακτο. Είπε επίσης το μεγαλύτερο, διαφαινόμενο πρόβλημα για το χωριό είναι η απουσία παπά, από τη στιγμή που ο ηρωικός Παπακώστας Φασούλης δεν μπορεί να καλύψει λόγω συνταξιοδότησης και κάποιων προβλημάτων υγείας όλες τις ανάγκες. Τέλος ανακοίνωσε το πρόγραμμα των εκδηλώσεων των υπόλοιπων ημερών και κάλεσε μικρούς και μεγάλους να πάρουν μέρος σε όλες τις εκδηλώσεις. Στη συνέχεια μίλησε το μέλος της εκκλησιαστικής επιτροπής Σωτ Πάσχος λέγοντας για πρόβλημα που παρουσίασε η σκεπή στον Πριάβολο, που μπορεί να οφείλεται σε κάποια μετατόπιση του εδάφους ή σε κακοτεχνία του εργολάβου. Πάντως από αυτήν τη ρωγμή περνάνε νερά και υπάρχει άμεσος κίνδυνος να καταστραφούν οι τοιχογραφίες της αγιογράφησης που μόλις τελείωσε και έχει πληρωθεί από τους πιστούς. Στην συνέχεια αναφέρθηκε στους Αγίους Θεόδωρους που βρίσκονται πάνω στο παλιό δρόμο(καλντερίμι του Αλή πασά) που συνέδεε το γεφύρι του Παπαστάθη με το Συρράκο και χρειάζονται μια αναστύλωση, για να σωθούν. Έπειτα πήρε το λόγο ο πρόεδρος της επιτροπής διαχείρισης του κληροδοτήματος, Κων Ν Παπαγεωργίου, θέτοντας το θέμα της ακριβούς καταμέτρησης της έκτασης του κληροδοτήματος έτσι που να μην δημιουργούνται προστριβές με τους μελλοντικούς ενοικιαστές .Πρότεινε ένα μέρος από τα χρήματα που προέρχονται από την ενοικίαση να δοθούν για την διόρθωση της σκεπής στον Πριάβολο .Τέλος αναφέρθηκε στις κλοπές που γίνονται στο χωριό από διερχόμενους κακοποιούς. Είπε ότι όλοι πρέπει να έχουν τα μάτια τους δεκατέσσερα και να σημειώνουν αριθμούς αυτοκινήτων που θεωρούν ύποπτα. Αυτό θα βοηθήσει στην εξιχνίαση. Στη συνέχεια δόθηκε ο λόγος στα μέλη της συνέλευσης Ν Ρώιμπας: Πρότεινε να προσεχθεί και ο δρόμος από Γιάννη Ντάρη μέχρι την Καρυδιά. Φ Ρώιμπας: Πρότεινε να φτιαχτεί ο δρόμος από το Προσήλιο μέχρι την Κηπίνα και το ποτάμι, γιατί παρουσιάζει πολλές καθιζήσεις. Στ Ροκάς: Πρότεινε την ολοκλήρωση των έργων στον Πριάβολο με την κατασκευή μιας ακόμη κλίμακας και την ανακατασκευή των νερόμυλων όπου υπάρχουν κάποια απομεινάρια Αν Ντόκας :Μίλησε για την ανάγκη σύνδεσης του χωριού με τη Εγνατία Παπαγεωργίου Κ Νίκος: Μίλησε και αυτός για τη ανάγκη σύνδεσης με την Εγνατία. Πρότεινε να μελετηθούν τα προγράμματα του ΕΣΠΑ και αν μπορεί ο Δήμος ή οι φορείς να υπαγάγουν κάποια έργα σε αυτά. Επίσης αναφέρθηκε στην απουσία από τη συνέλευση νέων ανθρώπων και αναρωτήθηκε μήπως πρέπει να επιλεγεί ως ώρα για τη συνέλευση μια πιο βολική ώρα για αυτούς. Έκλεισε λέγοντας ότι οι διαφορές που προκύπτουν πρέπει να λύνονται με πνεύμα συμφιλίωσης ,κατανόησης ,αμοιβαίων παραχωρήσεων κλπ Κουτρούμπας Γιώργος: Είπε ότι δεν πρέπει να σταματούν οι προσπάθειες επίλυσης προβλημάτων που ανακύπτουν. Θεωρεί ότι δεν έχει γίνει τίποτα για το ιστορικό μονοπάτι της εποχής του Αλή Πασά που οδηγεί στο γεφύρι του Παπαστάθη. Επιθυμεί και αυτός τη σύνδεση με την Εγνατία έστω και αν δεν υπάρξει κανονική παρα εγνατία. Του αρκεί ένας καλός δρόμος ασφαλτοστρωμένος ή τσιμεντοστρωμένος. Γ Δ Ροκάς: Είπε για Το τσιμέντο στο γήπεδο του μπάσκετ ότι έχει φαγωθεί από τον πάγο. Αναρωτήθηκε Μήπως ο δήμος μπορεί να το βελτιώσει με κάποιο τρόπο. Έπειτα αναφέρθηκε στο Σχολείο της Τρίκας το οποίο αργά αλλά σταθερά αργοπεθαίνει. Αναρωτήθηκε αν υπάρχει σωτηρία. Παπαματθαίου Ηλίας : Είπε για τις φθορές των βάσεων στις μπασκέτες ότι μπορεί να προκαλέσουν ατύχημα. Ζήτησε ενίσχυση οικονομική από τους συγχωριανούς για την ολοκλήρωση του σοβάτισματος του Αγ Νικολάου στη Γίντσα. Παπαματθαίου Ελένη: Αναφέρθηκε στη σύνδεσή μας με την Ιόνια οδό. Απαντήσεις που δόθηκαν Παπαγεωργίου Γ Κων/νος:Για το σχολείο μπορεί και πρέπει να ενδιαφερθεί ο Δήμος. Αντιδήμαρχος Σταύρος Γκορτζής: Συνεχάρη τους παρόντες για την πολιτισμένη συζήτηση. Απέκλεισε στο άμεσο μέλλον σύνδεση με την Εγνατία με δημιουργία παρα εγνατίας ,επειδή οι μελέτες έχουν απενταχθεί από τους προγραμματισμούς (για να γίνει παρα εγνατία δεν πρέπει να γίνει κανένα άλλο έργο στην Ήπειρο λέγεται ).Ο δρόμος που προτείνεται αυτή τη στιγμή για σύνδεση της περιοχής μας είναι αυτός του Τσιμπόβου(40 λεπτά από Παλαιοχώρι)και για αυτό το λόγο και βελτιώνεται έστω και αργά με το άνοιγμα των στροφών. Στο νέο ΕΣΠΑ υπάρχει πρόβλεψη μόνο για ύδρευση και όχι για οδοποιία. Ο Δρόμος Προσηλίου- Πραμάντων είναι ευθύνη της περιφέρειας Ηπείρου. Έτσι έκλεισε η το πρώτο θέμα της Συνέλευσης. Στη συνέχεια συζητήθηκε το 2ο θέμα της ημερήσιας διάταξης που ήταν η εκλογή μελών για την επιτροπή διαχείρισης του κληροδοτήματος. Η διετής θητεία της προηγούμενης έληξε. Η γενική συνέλευση αποφάσισε ομόφωνα να παραμείνουν τα ίδια μέλη και να συνεχίσουν το έργο τους. Έτσι έκλεισαν οι εργασίες της συνέλευσης. Παιδικά: 35 παιδιά βρέθηκαν το πρωί της Τρίτης στο πολιτιστικό μας κέντρο. Ζωγράφισαν έκαναν κατασκευές, φωτογραφήθηκαν, και τέλος πήραν αναμνηστικά αυτής της εκδήλωσης. Από τον Στ. Ροκά προσφέρθηκε στα παιδιά από ένα κουτάλι του μελιού και από ένα μολύβι από μολυβόδενδρο που έγραφε επάνω «Παλαιοχωρίτικα 2014» που τα είχε κατασκευάσει ο ίδιος. Πήραν μέρος στις 3 φάσεις των παιδικών τα εξής παιδιά. Άγγελος- Ελένη και Φίλιππος Φασούλης, Αποστολία και Ηλίας Ελ Ποτσίκα, Ελένη και Ηλίας Γ Ποτσίκα, Γιώργος Σμαράιδας, Δημήτρης Ροκάς, Αριστέα Ρώιμπα, Φάνης Ρώιμπας, Τάσος-Ηλίας και Στέφανος Γιαννόπουλος, Σπύρος Ροκάς, Φωτεινή Παρδάλη, Βίκη και Χρύσα Τσιμαρώνη, Αλίκη Ψωμά, Αρετή Ντόκα, Γιάννης και Κώστας Δενδρινός, Μαρία και Αριστοτέλης Παρδάλης, Κωνσταντίνος και Αγγελίνα Τοπάλη, Μαριάννα Πάσχου, Χάρης και Λυδία Ρώιμπα, Ανδρέας Σίμος, Κατερίνα Μουλαρά, Χρύσανθος Κρανίδης, Κατερίνα Κρανίδη, Κωνσταντίνος Κωσταδήμας, Φωτεινή Μουλαρά, Μέμος Ποτσίκας, Ντόκα Θεοδώρα, Από τους μεγάλους που πήραν μέρος στα παιδικά και βοήθησαν: Λίτσα Ποτσίκα, Δήμητρα Χήρα, Ευαγελία Νικολάου, Λίλιαν Ποτσίκα, Μαρία Χλιαουτάκη, Κατερίνα Ντίνου, Γιώργος Καμολίκης, Βίκη Ποτσίκα, Κατερίνα Σμαράιδα, Ξένια Ροκά, Φρόσω Τοπάλη, Αγλαία Ροκά, Σπυριδούλα Μουλαρά, Μύλος: Ο υδρόμυλος. Ο αγρότης μιας άλλης εποχής αισθάνονταν ότι οι κόποι μιας χρονιάς δεν πήγαν χαμένοι όταν έπαιρνε το σιτάρι ή το καλαμπόκι και πήγαινε στο μύλο να το αλέσει. Είχε εξασφαλίσει το ψωμί των παιδιών του. Όπως όλα στο Παλαιοχώρι έτσι και το άλεσμα γίνονταν με κόπο. Ιδιαίτερα για τις γυναίκες. Ο μύλος για τους περισσότερους ήταν μακριά. Όλοι δεν είχαν κάποιο ζώο, για να φορτώσουν το γέννημα. Έπρεπε να το φορτωθούν στην πλάτη για μεγάλες αποστάσεις. Αυτό τις περισσότερες φορές αναλάμβαναν να το κάνουν οι γυναίκες. Είχαν την επιλογή να πάνε το χειμώνα στο μύλο του Μήτσου Λήδα στην Κοτομίστα, όσοι έμεναν προς τη Ρίγανη, ή βαθύτερα σε αυτή τη ρεματιά το καλοκαίρι στο μύλο του Μάντζιου ή ακόμη πιο χαμηλά στο μύλο του Σούλα Λία.(τα νερά το καλοκαίρι στα ψηλώματα λιγοστεύουν).Αν λοιπόν είσαι φορτωμένος 20-25 οκάδες σιτάρι ή αλεύρι ούτε ο ανήφορος ούτε ο κατήφορος είναι εύκολος. Φέτος λοιπόν μια ομάδα 20 ατόμων επισκεφθήκαμε τον νερόμυλο του Μήτσου «Λήδα» που τώρα έχει κληρονομήσει ο γιος του Βαγγέλης. Ο Βαγγέλης μας μίλησε για τους μύλους. Άλλοι έχουν οριζόντια διάταξη και άλλοι κάθετη είπε. Το νερό που πέφτει από ψιλά κινεί κάποιους μηχανισμούς έτσι που να γυρίζουν οι μυλόπετρες και να συντρίβουν ανάμεσά τους το σιτάρι ή το καλαμπόκι και να παράγεται το αλεύρι. Στο μύλο είπε τηρούνταν σειρά προτεραιότητας. Η πληρωμή του μυλωνά γίνονταν σε είδος στο 10% του συνολικού βάρους του αλέσματος και βέβαια ό,τι έβγαινε ήταν ολικής αλέσεως. Ο πατέρας του και ό ίδιος ήξεραν όλους τους Παλαιοχωρίτες. Ο μύλος για τον πατέρα του και για τον ίδιο ήταν ιερός. Είχε ορκιστεί στον πατέρα του να τον κρατήσει όρθιο και σε λειτουργία. Άλεσε λοιπόν μπροστά μας καλαμπόκι. Ο Μήτσος «Λήδας», μυαλό δημιουργικό, είχε παραγάγει και ρεύμα χρόνια πολλά πριν ηλεκτροδοτηθεί η περιοχή. Σημ: ΟΙ Παλαιοχωρίτες, οι παλαιότεροι, είχαν ως κάποια εναλλακτική επιλογή το μύλο των Μακρυδημαίων στο χάλασμα, πριν βουλιάξει ή του Κουτρούμπα στην Στύλια. Υπήρχε και ένας ακόμη στο Μαυρολάγκαδο του Κώστα Ρώιμπα που καταλαβαίνουμε ότι εξυπηρετούσε την περιοχή προς την Γίντσα. Το πρόβλημά τους ήταν το λίγο νερό ιδιαίτερα το καλοκαίρι που τους έθετε εκτός λειτουργίας. Σήμερα δεν υπάρχει κανένα ίχνος από αυτούς νομίζω. Ευχαριστούμε το Βαγγέλη που μας δέχθηκε και τον Γιώργο Κουτρούμπα που έτρεξε, για να κλείσει το ραντεβού ΣΗΜ: Πολλοί από Τη Γίντσα πήγαιναν σε τρεις μύλους που υπήρχαν στο Προσήλιο. Ο Ένας ήταν του Γούσια στο κέντρο του χωριού και άλλος στη Ντουβιάκα. Κάποιοι άλλοι έφθαναν και στο Βαθύπεδο . Ομιλία Γιατρού: Την Τετάρτη 13-8-2014 το βράδυ η Βιολέτα Ροκά γιατρός, ειδική παθολόγος μίλησε για τους κινδύνους που προέρχονται από το κάπνισμα. Μας παρουσίασε τις βλαβερές συνέπειες που πολλές φορές είναι καταστροφικές για την υγεία και δεν είναι αναστρέψιμες. Είπε ότι καπνός βλάπτει άνδρες και γυναίκες εξίσου. Είπε για τις γυναίκες καπνίστριες που ο αριθμός τους έχει αυξηθεί με γεωμετρική πρόοδο τα τελευταία χρόνια ότι κινδυνεύουν και οι ίδιες αλλά και τα έμβρυά τους για όσες από αυτές εγκυμονούν. Μίλησε για το παθητικό κάπνισμα που είναι εξίσου βλαβερό. Μίλησε για το κακό παράδειγμα που δίνουν στα μικρά παιδιά όσοι καπνίζουν δημόσια. Μίλησαν και παλαιοί χρήστες (Μάνθος Μουλαράς) που έχουν κόψει το τσιγάρο, λέγοντας ότι κατάφεραν να ανακτήσουν τις δυνάμεις τους εξ ολοκλήρου πέντε χρόνια μετά από τη διακοπή. Η Οργανωτική Επιτροπή ευχαριστεί τη Βιολέτα Ροκά , για την τόσο χρήσιμη ομιλία της. Η Βιολέτα υποσχέθηκε του χρόνου να μας μιλήσει για μια άλλη μάστιγα της σύγχρονης εποχής, το Διαβήτη Παραδοσιακή μαγειρική-Παρασκευή καφέ: Ενώ δίνονταν η διάλεξη Ο Στ. Ροκάς, η Βούλα Ροκά, Ο Βασίλης ο Ροκάς και ο Μάνθος Μουλαράς ετοιμάζονταν να κάνουν τη δική τους παρουσίαση. Θα μας έδειχναν τον παραδοσιακό τρόπο παρασκευής ρεβιθο καφέ. Άναψαν φωτιά. Έβαλαν τα ρεβίθια στον ολοκαίνουργιο ψήστη, που παραγγέλθηκε για τις ανάγκες της επίδειξης, και τον ψήστη στη φωτιά. Μετά από λίγο, αφού σιγοψήθηκαν στη φωτιά, έβαλαν τα ρεβίθια στον χειρόμυλο και άρχισαν το άλεσμα. Ο ρεβιθοκαφές μοσκοβόλησε. Σε λίγο καφέδες έφθασαν σε όλους στην πλατεία. Βέβαια πολλοί στο χωριό έπιναν καφέ κανονικό όπου κατά τον ίδιο τρόπο έψηναν τους κόκκους και μετά τους άλεθαν. Στη συνέχεια σε μπακιρένιο μπρίκι σιγόψηναν τον καφέ στη χόβολη. Η μυρωδιά του καφέ έφθανε πολύ μακριά, επειδή και η ατμόσφαιρα ήταν καθαρή. Ο καφές ή ο ρεβιθο καφές ήταν από τις μικρές απολαύσεις της ζωής στο Παλαιοχώρι και αλλού. Ευχαριστούμε την ομάδα που μας πρόσφερε αυτή την γευστική εμπειρία. Θα πρέπει να ευχαριστήσουμε και τις νοικοκυρές που ανταποκρινόμενες στο κάλεσμα της επιτροπής μαγείρεψαν διάφορα νόστιμα φαγητά της παραδοσιακής κουζίνας και τα έφεραν στο κοινό τραπέζι .Αυτές ήταν :Κουτρούμπα Ελένη, Ντόκα Βούλα, Ντίνου Κατερίνα, Ροκά Βούλα, Παπαθανασίου Μαρία, Ποτσίκα Ελένη, Ποτσίκα Αγλαία, Ροκά Ελευθερία, Ζιώγα Βιργινία, Λάμαρη Βούλα, Παπαματθαίου Μαρία, Τοπάλη Ουρανία, Ποτσίκα Μαρίκα, Ροκά Ουρανία, Μαρινοπούλου Φωτεινή. Η βραδιά τελείωσε με τραγούδι. Ο Νίκος Παπαγεωργίου μας διέθεσε ένα ηχητικό σύνολο και τον ευχαριστούμε για αυτό. Τραγούδησε ο μικρός Ηλίας Γ Ποτσίκας και από τους μεγάλους ο Βασίλης Ροκάς και Ο Βαγγέλης Ντόκας. Την ίδια στιγμή υπήρχε στην περίγυρο του πλατάνου έκθεση παραδοσιακών αντικειμένων σε μικρογραφία, που είχε κατασκευάσει ο Στέλιος ο Ροκάς από τη στιγμή που πήρε σύνταξη. Του αξίζουν συγχαρητήρια που ασχολείται με κάτι δημιουργικό. Του χρόνου όμως θα πρέπει να γνωρίσει και σε μας τα δέντρα με τα ονόματά τους, γιατί ξεχάσαμε αυτή την ομάδα λέξεων. Ποδηλασία: και φέτος τα παιδιά έκαναν ποδηλασία στη γνωστή διαδρομή Σαλατούρα-Στροφή Μπότη και επιστροφή. Δεν είχε αγωνιστικό χαρακτήρα, επειδή κρίθηκε επικίνδυνη η διαδρομή, απλά τα παιδιά με τους συνοδούς τους πήγαν μια μικρή βόλτα. Πήραν μέρος. Κώστας Δενδρινός και Ελένη Δενδρινού, Σπύρος Ροκάς, Φάνης Ρώιμπας, Γιώργος Σμαράιδας, Δημήτρης Ροκάς, Βασίλης Δενδρινός Αποστολία Λ Ποτσίκα, Ηλίας Λ Ποτσίκας Θερινό Σινεμά: Φέτος στο Παλαιοχώρι ζήσαμε την εμπειρία ενός θερινού κινηματογράφου κάτω από τον έναστρο ουρανό μέσα στη δροσιά των πλατάνων. Σε μια τεράστια οθόνη 40 τετραγωνικών παρακολουθήσαμε ταινίες μικρού μήκους από το Φεστιβάλ της Δράμας. Δραματικές οι περισσότερες. Ορισμένες μας έκαναν να συγκινηθούμε πχ «η Άννα» και να θυμηθούμε τις παλιές ταινίες που μας έκαναν να κλαίμε για την κακή μοίρα των ηρώων. Όλα αυτά τα ζήσαμε από το μεράκι των παιδιών του ΔΣ του Συλλόγου Προσηλιωτών Ιωαννίνων με τον κινηματογράφο. Αυτά τα νέα παιδιά ήρθαν από νωρίς στην πλατεία μας και άρχισαν να στήνουν αυτή την εντυπωσιακή οθόνη. Ρύθμισαν τον ήχο, την εικόνα μέχρι και τις καρέκλες βοήθησαν να στήσουμε και όλα ήταν έτοιμα στις 9 η ώρα, για να αρχίσει η προβολή. Ήταν εκεί ο Βλάσης, ο Δημήτρης, ο Μανόλης, η Εριέτα κλπ χαρούμενα και χαμογελαστά πρόσωπα, νέοι άνθρωποι με διάθεση προσφοράς, με ωραίες ιδέες. Εμείς τους ευχαριστούμε. Τους ευχόμαστε να είναι πάντα πρωτοπόροι και να δίνουν ζωντάνια στα χωριά μας με την ομορφιά των νιάτων τους . Ημερήσιο πανηγύρι στον Πριάβολο: Πρωί πρωί ξεκίνησε το βράσιμο του μοσχαριού και αφού είχαν προετοιμαστεί όλα τις προηγούμενες μέρες. Ο καιρός ήταν πολύ καλός και επέτρεψε στους πανηγυριώτες να κάθονται με άνεση στις κερκίδες και να παρακολουθούν το χορό ή να χορεύουν. Η συμμετοχή στο χορό ήταν μεγάλη σε σχέση με άλλες χρονιές που έκανε πολύ ζέστη. Το πανηγύρι μας τίμησε ο δήμαρχος Γιάννης Σεντελές με την οικογένειά του και ο Περιφερειάρχης Ηπείρου Αλέκος Καχριμάνης. Για τα 20 χρόνια της «γίδας» έσβησε τα είκοσι κεριά της τούρτας ο πρόεδρος της Αδελφότητας και στη συνέχεια αναφέρθηκε στο γεγονός. Χορηγοί της εκδήλωσης ήταν ο Χάρης και ο Γιώργος Ρώιμπας στη μνήμη του αδελφού τους Βαγγέλη και των γονέων τους Παύλου και Κατερίνας. Ο Χάρης μίλησε για τον αδελφό του Βαγγέλη παρουσιάζοντας την πορεία του στην προσωπική και την επαγγελματική ζωή του. Στην συνέχεια μίλησε ο πρόεδρος της Αδελφότητας λέγοντας ότι « ο Βαγγέλης παλαιότερα αλλά και ολόκληρη η οικογένεια, Χάρης και Γιώργος βοηθούσαν και βοηθούν πάντα οικονομικά την Αδελφότητα και το χωριό. Είχαν προσφέρει χρήματα για να ραφτούν 6 ανδρικές παραδοσιακές στολές. Όσες φορές πήγαμε στο μαγαζί τους πάντα μας περίμεναν με ανοιχτή αγκαλιά. Οι γονείς τους Παύλος και Κατερίνα ήταν απλοί και ζεστοί άνθρωποι. Ας είναι αιώνια η μνήμη τους». Ευχαριστούμε τον Χάρη και τον Γιώργο για την βοήθειά τους στην κάλυψη των εξόδων μας. Ευχαριστούμε για τις βοήθειες που μας πρόσφεραν εκείνη την ημέρα οι: Ελένη Η Ποτσίκα, Ελένη Μπούτζα-Πάσχου, Ξένια Ροκά, Λίτσα Ποτσίκα, Ροκάς Κ Δημήτρης, Δενδρινός Γιώργος, Θανάσης Μουλαράς, Παπαθανασίου Βαγγέλης, Ροκάς Σωτήρης Βάσω Ρώιμπα. 20 χρόνια ημερήσιο πανηγύρι: Απόσπασμα από την ομιλία του προέδρου: 20 χρόνια ζωής έκλεισε το ημερήσιο πανηγύρι μας στον Πριάβολο. Ήταν το 1994,όταν το τότε ΔΣ της Αδελφότητας με πρόεδρο τον Βαγγέλη Λάμαρη, προβληματίζονταν πάνω στο θέμα των πανηγυριών, όπως καλή ώρα τώρα. Είχαν καταργηθεί όλα τα ημερήσια και πηγαίναμε από νύχτα σε νύχτα. Τότε επικράτησε η άποψη της επαναφοράς ημερήσιου πανηγυριού και μάλιστα με προσφορά φαγητού που δεν θα άφηνε τους πανηγυριώτες να φύγουν για μεσημέρι και το γλέντι θα κρατούσε όλη μέρα. Θα προσφέρονταν νόστιμη ντόπια γίδα. Αφού ενημερώθηκε η Κοινότητα και ο Σύλλογος ξεκίνησε «ο αγώνας». Τα πράγματα στην αρχή ήταν δύσκολα. Φωτιά με ξύλα, παλιά καζάνια που χρειάζονταν καλάλισμα, κρέας που ήθελε καθάρισμα κλπ. Στην αρχή υπήρχε μια μικρή επιφυλακτικότητα για αυτό που γίνονταν από ορισμένους, πολύ σύντομα όλοι κατάλαβαν ότι κάτι όμορφο επιτελείται και αξίζει τον κόπο να το στηρίξουν. Και πρέπει να το ομολογήσουμε. Αν δεν υπήρχε συλλογική δράση δεν θα κρατούσε ίσως αυτή η προσπάθεια. • Να θυμηθούμε τον Βασίλη Πάσχο και τον Ιερέα Γιώργο Ρώιμπα που έτρεχαν παρά τα γεράματά τους να διαλέξουν κρέας • Να θυμηθούμε αυτούς που μας δάνειζαν τα καζάνια τους , • αυτούς που δώρισαν στη συνέχεια τα ανοξείδωτα καζάνια, • αυτούς που πρόσφεραν τα φλόγιστρα, • αυτούς που άνοιγαν τα σπίτια τους για το πλύσιμο και το καθάρισμα του κρέατος, • όσους ανέβαιναν όλα τα χρόνια για να καθαρίσουμε το χώρο, • τις κυρίες που καθάριζαν κάθε φορά την εκκλησία, • την ομάδα των «εναεριτών» που κάθε χρόνο κρεμάει τις τέντες, • τις κυρίες που κλαίνε εξαιτίας μας καθαρίζοντας τα κρεμμύδια, • τα νέα παιδιά που βοηθάνε στο σερβίρισμα του φαγητού • να θυμηθούμε από τον Πρόεδρο της κοινότητας τότε Κώστα Γ Παπαγεωργίου που φρόντισε τη διαμόρφωση του εξωτερικού χώρου μαζί με το Σύλλογο και την επιτροπή για τον Πριάβολο αλλά και όσους έδωσαν από το υστέρημά τους για αυτό το σκοπό. • όλους τους ενδιάμεσους μέχρι τον τελευταίο τοπικό σύμβουλο Πάσχο Αθανάσιο που είναι μαζί μας στα καζάνια από τις 6 το πρωί και προσπαθεί να μας λύνει προβλήματα, • να θυμηθούμε όσες κυρίες ή κυρίους ήταν μεν εκτός συμβουλίων αλλά μαγείρευαν για μας ή βοηθούσαν παντοιοτρόπως • την εκκλησιαστική επιτροπή • όλους όσοι πρόσφεραν τα τελευταία χρόνια τα έξοδα συνολικά της εκδήλωσης • όσους πρόσφεραν χρήματα για την πληρωμή της ορχήστρας , • τους τσελιγκάδες που πρόσφεραν παλιότερα τυρί και τσίπουρο πάντα, • Αυτούς που δεν άφηναν σκουπίδια πίσω τους αλλά τα κατέβαζαν στους κάδους • και βέβαια όλους τους Παλαιοχωρίτες, αυτή είναι η πιο μεγάλη ομάδα, που ανεβαίνουν στον Πριάβολο κάθε χρόνο για να συνεχίσουμε αυτή την εκδήλωση. Αν δεν ήμασταν όλοι μαζί αγαπημένοι, με εθελοντική διάθεση δεν θα καταφέρναμε τίποτα Να διευκρινίσω το εξής: Μπορεί η ιδέα να ήταν της Αδελφότητας, μπορεί να έχει μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης η Αδελφότητα στην οργάνωση, όμως ο Σύλλογος ήταν πάντα μαζί μας, η συμπαράστασή του διαρκής. Μοιραζόμασταν τα πάντα, τον κόπο, την αγωνία και τα έξοδα 20 χρόνια τώρα. Εγώ ως αρχαιότερο μέλος με τα περισσότερα χρόνια θητείας θέλω να ευχαριστήσω τον κάθε συμπατριώτη/τισσα που μπήκε στα συμβούλια τα τελευταία χρόνια και συνεργαστήκαμε για τον κοινό σκοπό αλλά και τον κάθε Παλαιοχωρίτη που ενώ ήταν εκτός συμβουλίου βοήθησε σαν να ήταν εντός. Σημ: Τα μέλη αυτού του συμβουλίου για την ιστορία ήταν :Λάμαρης Βαγγέλης, Λάμαρης Γιώργος, Λάμαρης Σωτήρης, Ροκάς Γιώργος, Κουτρούμπα Ελένη, Ποτσίκα Ελένη, Ρώιμπα Φωτούλα. Ράφτινγκ :Και Φέτος, στις 16-8-2014, έγινε η Διάσχιση ποταμού με φουσκωτή βάρκα. Ποταμός Άραχθος.25 άτομα πήραν μέρος και έζησαν τις αξέχαστες εμπειρίες που προσφέρει αυτό το εγχείρημα. Καλώς ήρθατε γείτονες : Δίνουμε ονόματα σε κάποιες περιοχές(τοπωνύμια) για να προσδιορίζουμε ακριβώς κάποια θέση και να συνεννοηθούμε. Πολλές φορές δίνουμε το όνομα του ιδιοκτήτη. Σε ολόκληρο το Παλαιοχώρι ,όπου και αν κινηθείς ακούς για όνομα περιοχής το όνομα κάποιου πρώην ιδιοκτήτη (Παλιός,Τσιρώνης, Τσίγκας, Αλοίμονος, Γκόπης, Σγκούμος, Σαγκούνης, Τρίκας). Κανείς από τους νεώτερους δεν ξέρει ποιοί ήταν αυτοί , πότε έφυγαν, γιατί, και προς τα πού; Για πολλούς βέβαια λέγεται ότι πούλησαν, για να ανέβουν στον νέο οικισμό .Οι άλλοι τι απέγιναν; Τα ονόματα όλων αυτών όμως ήταν και είναι στην ημερήσια διάταξη για αυτούς που έμειναν στο Παλαιοχώρι. Έτσι το χθές υπήρχε και υπάρχει στο σήμερα ,το παρελθόν ζούσε και ζει στο παρόν αλλά δεν μπορούσαμε να το δούμε, γιατί ξεχάστηκε. Φανταστείτε την έκπληξή μας φέτος το καλοκαίρι, όταν ήρθε ένα ζευγάρι στο πολιτιστικό μας κέντρο και μας είπε η κυρία ότι στο γένος λέγεται «Μπολέτση» .Ρωτούσαν να μάθουν αν υπάρχει κάτι από την οικογένειά τους. Τους είπαμε ότι ξέρουμε για αυτούς μόνο το γνωστό τοπωνύμιο κάτω από την εκκλησία της Παναγίας στη Γίντσα. Έτσι μας διηγήθηκαν την ιστορία της οικογένειας. Δύο αδέλφια το 1780 έφυγαν από το Παλαιοχώρι κυνηγημένα από τους Τούρκους και κατέφυγαν στην βόρεια Κέρκυρα όπου προσπάθησαν να φτιάξουν τη ζωή τους με σκληρή δουλειά. Πράγμα που κατάφεραν. Κάποιος από αυτούς ή από την επόμενη γενιά έγραφε σε κάποιες σημειώσεις του ότι (εμείς οι Μπολετσαίοι καταγόμαστε από το Παλαιοχώρι Συρράκου….) έτσι οι απόγονοί τους η Μαρία και ο Σάββας έφθασαν στο Παλαιοχώρι, στην πατρίδα, μετά από 230 χρόνια απουσίας. Εμείς από τη Γίντσα τους λέμε «καλώς ήρθατε γείτονες»

Πέμπτη 26 Δεκεμβρίου 2013

Τι είναι, λοιπόν, ο χρόνος; Αν δε με ρωτά κανείς, γνωρίζω. Αν, όμως, θέλω να το εξηγήσω σε κάποιον που με ρωτά, δε γνωρίζω. Αλλά σε κάθε περίπτωση τολμώ να πω πως τούτο γνωρίζω Αν τίποτε δεν τελείωνε, δε θα υπήρχε παρελθόν. Αν τίποτε δεν πλησίαζε, δε θα υπήρχε μέλλον. Αν τίποτε δεν υπήρχε, δε θα υπήρχε και παρόν. Όμως, πώς είναι δυνατόν να υπάρχει το παρελθόν και το μέλλον, αφού τo παρελθόν πέρασε και το μέλλον δεν έχει έρθει ακόμη; Από την άλλη, αν το παρόν ήταν πάντα παρόν και δεν κυλούσε, το παρελθόν δε θα ήταν χρόνος αλλά αιωνιότητα Αλλά, αν ήταν το παρόν μόνο χρόνος, γιατί κυλά στο παρελθόν, πώς μπορούμε να πούμε ότι υπάρχει; Υπάρχει, μόνον γιατί κάποια στιγμή θα πάψει να υπάρχει. To μόνο, λοιπόν, που μπορούμε να βεβαιώσουμε είναι ότι ο χρόνος οδηγεί στη μη-ύπαρξη. -Άγιος Αυγουστίνος6
Αγαπητοί συμπατριώτες Αγαπητές συμπατριώτισσες Σας ενημερώνουμε για τα εξής: Στις 12-1-2014 στον Παιδότοπο «Ιωνάθαν» στο Ίλιον, κόβουμε την πρωτοχρονιάτικη πίτα μας. Η εκδήλωσή μας αρχίζει στις 10 πμ. Θα προηγηθεί η συνέλευσή μας και θα ακολουθήσει η τελετή της κοπής. Εκεί θα διατεθούν και τα ημερολόγια του 2014. Στις 23-2-2014 θα γίνει ο ετήσιος χορός μας, ημέρα Κυριακή, στο κέντρο «Το Όνειρο», στο Καματερό. Ώρα έναρξης 12μ. Τιμή εισόδου 15€ ανά άτομο. Με αυτά πληρώνουμε χορό, φαγητό, ποτό (κρασί χύμα , αναψυκτικά, νερό). Σας περιμένουμε. Μαζί μας θα είναι ζωντανή ορχήστρα.( Στο κλαρίνο ο Αποστόλης Βαγγελάκης στο βιολί ο Κωσταγιώργος) Χρόνια Πολλά. Το ΔΣ Νόι Βα Αστεπτέμ

Τρίτη 21 Φεβρουαρίου 2012

Παλαιοχώρι Συρράκου

Εκδρομή 2011
Προορισμός της εκδρομής μας φέτος ήταν η Λίμνη Τσιβλού και το χωριό Ζαρούχλα. Κυριακή 8-5-2011 αναχωρούμε από το Καματερό 44 άτομα για την Ακράτα. Πάμε σε μια λίμνη που δημιουργήθηκε από μια ιδιοτροπία της φύσης στα Αροάνια όρη και σε υψόμετρο 800μ. Από τη μία έχουμε την καταστροφή και από την άλλη τη δημιουργία. Το 1913 μια μεγάλη κατολίσθηση έκλεισε την έξοδο μιας βαθιάς χαράδρας του Κράθη ποταμού. Εκεί δημιουργήθηκε με τα χρόνια μια όμορφη λίμνη, η Τσιβλού, που πήρε το όνομά της από το παρακείμενο βουνό «Τσιβλός». Δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από τις αλπικές και πολυδιαφημισμένες λίμνες της Ελβετίας. Την επισκεφθήκαμε στις καλύτερες στιγμές της μέσα στην άνοιξη. Άπλωνε τα ατάραχα γαλαζοπράσινα νερά της σε μια έκταση 200 στρεμμάτων, ενώ καθρεφτίζονταν μέσα της οι ανθισμένες πλαγιές αλλά και οι χιονισμένες κορυφές των Αροάνιων. Το βαθύ πράσινο των δένδρων αλλά και το ανάλαφρο γαλαζοπράσινο των νερών εναλλάσσονταν με το μώβ της κουτσουπιάς και σχημάτιζαν έναν ζωγραφικό πίνακα. Ψαράδες από γειτονικές χώρες ψάρευαν με τα καλάμια τους, ενώ εμείς παίρναμε το πρωινό μας, καφέδες τόστ κοντά στην όχθη. κλπ. Κάποιοι πιο απαιτητικοί έφυγαν για το καφενεδάκι στην απέναντι πλευρά που πρόσφερε κάποιες ανέσεις (καρέκλες τραπέζια) Παραμείναμε 3 ώρες στο σημείο. Στη συνέχεια κατευθυνθήκαμε προς τη Ζαρούχλα. Ένα από τα μεγαλύτερα χωριά της περιοχής που όμως σου έδινε την εντύπωση του ακατοίκητου. Ήταν αρκετοί οι επισκέπτες, λιγοστοί «οι ντόπιοι» που συναντήσαμε και μάλλον ήταν μόνον όσοι ασχολούνται με τον τουρισμό. Πολλές οι βίλες ή αρχοντικά, αν θέλετε, αλλά ανοιχτά με επισκέπτες του Σαββατοκύριακου. Άλλωστε το χωριό απέχει μόνο 28 χιλιόμετρα από την Ακράτα και 180 από την Αθήνα. Πολλά και τα νερά. Εδώ κοντά έρρεαν και τα νερά «της Στυγός». Θυμόμαστε από την μυθολογία τη μάνα του Αχιλλέα που τον έπλυνε στα νερά της Στυγός, για να τον κάνει άτρωτο αλλά δεν έβρεξε τη φτέρνα του (αχίλλειος πτέρνα)και έτσι τον σκότωσε αργότερα ο Απόλλωνας οδηγώντας το χέρι του Πάρη. Για όσους λοιπόν αρέσκονται σε τέτοιες ιστορίες αλλά έχουν βαρεθεί και το γκρίζο και τις αποχρώσεις του και θέλουν να δουν και άλλα χρώματα είναι μια καλή λύση η επίσκεψη στην Τσιβλού, τη Ζαρούχλα και τη γύρω περιοχή.ΓΔΡ

Παλαιοχώρι Συρράκου

Η πίτα του 2011
Στις 16 του Γενάρη στον Παιδότοπο «Ιωνάθαν» κόψαμε την πρωτοχρονιάτικη πίτα μας. Συγκεντρωθήκαμε 180 άτομα. Από αυτά ήμασταν 140 μεγάλοι και 40 πιτσιρικάδες και πιτσιρίκες. Αυτά τα παιδιά έδωσαν έναν τόνο χαράς, μια πινελιά δροσιάς, ανεμελιάς με τις παιδικές τους φωνές σε όλη τη διάρκεια της εκδήλωσής μας. Ελπίζουμε και ευχόμαστε να χρωματίσουν έτσι και τις υπόλοιπες μέρες του χρόνου. Μέσα λοιπόν σε αυτή την εορταστική ατμόσφαιρα και το πανδαιμόνιο φωνών πραγματοποιήσαμε και τη Γενική Συνέλευση. Στην αρχή έγινε ο απολογισμός της δράσης του Δς για τη διετία που πέρασε. Ακολούθησε η έκθεση της εξελεγκτικής επιτροπής για τα οικονομικά και τέλος προχωρήσαμε στην εκλογή νέων μελών. Επειδή υπήρχε μεγάλη δυστοκία στην εξεύρεση υποψηφίων κάποια μέλη από το προηγούμενο Δς αποφάσισαν να συνεχίσουν και την επόμενη διετία ενώ στο τέλος συμπληρώθηκαν οι υπόλοιπες θέσεις . Τα μέλη λοιπόν που αποτελούν το νέο Δς είναι: Αρβανίτη Αθηνά, Κουτρούμπας Γεώργιος, Μπότη Αγγελική, Νάκας Κώστας, Ντίνου Αικατερίνη, Ντάρη Φρόσω, Ντόκας Βασίλειος, Παπαματθαίου Άννα, Πάσχος Γεώργιος, Ροκά Αφροδίτη, Ροκάς Γεώργιος, Ρώιμπας Χαρίλαος.
Στη συνέχεια κλήθηκε να κόψει την πίτα ένα από τα ιδρυτικά μέλη της Αδελφότητας, ο Θεόδωρος Γρ Ροκάς. Το «φλουρί» βρήκε ο μικρός Γιώργος Σμαράιδας που κέρδισε δύο προσκλήσεις για το χορό της Αδελφότητας.
Να πούμε επίσης ότι η Βούλα Παπαθανασίου και η Κατερίνα Ντίνου έφτιαξαν για μας και πρόσφεραν κουλουράκια-βουτήματα και φλογέρες αντίστοιχα. Τις ευχαριστούμε για αυτό. Να πούμε ότι το σέρβις των παιδιών του «Ιωνάθαν» ήταν άψογο και η φιλοξενία του Μπάμπη Ρώιμπα επίσης. Για αυτό τους ευχαριστούμε.
Έτσι αποχωριστήκαμε ανταλλάσοντας ευχές για υγεία και πρόοδο και ειρήνη και ανανεώνοντας το ραντεβού μας για το χορό μας στις 20-2-2011.
ΥΓ. Τότε δεν ξέραμε τι θα ακολουθήσει λίγες μέρες μετά. Παρ όλες τις ευχές μας δηλαδή ……η πραγματικότητα των λίγων επόμενων ημερών μας προσγείωσε ανώμαλα. Αιματηρές εξεγέρσεις σε όλη τη Βόρεια Αφρική. Καταστρεπτικός σεισμός, φονικό τσουνάμι και πυρηνικός όλεθρος στην Ιαπωνία και όχι μόνον. Όλα αυτά διέλυσαν κυριολεκτικά και ποδοπάτησαν μέσα σε λίγες ώρες πολλές από τις βεβαιότητες του σύγχρονου ανθρώπου, που νομίζει ότι βάζοντας υψηλές προδιαγραφές μπορεί να τιθασεύσει τη δύναμη της φύσης της κοινωνίας της οικονομίας κλπ. Μήπως εμείς δεν είμαστε με τους ισχυρούς οικονομικά, με το ισχυρότερο νόμισμα στον κόσμο (νάτες οι υψηλές προδιαγραφές )και όμως ξαφνικά βρισκόμαστε στη χειρότερη οικονομικά θέση των τελευταίων 60 χρόνων λόγω άμετρου δανεισμού. Ενώ η «πιστοληπτική ικανότητα» της χώρας ήταν ψηλά έκλεισε η στρόφιγγα του δανεισμού και ήρθε το τέλος (δεν το προείδε κανείς;). Κανείς δεν βλέπει (προείδε) ότι εκεί που συγκρούονται τρεις τεκτονικές πλάκες δεν στήνεις πυρηνικό εργοστάσιο ούτε και αν αντέχει 10 ρίχτερ. Το ανάχωμα των ιαπώνων ήταν επτά μέτρα ύψος, το κύμα όμως που ήρθε ήταν δεκαπέντε. Τα πυρηνικά εργοστάσια ήταν του νερού όχι του γραφίτη και μέσα στο νερό αλλά κανείς; δεν σκέφθηκε την πιθανότητα να λείψει το νερό.
Κανείς δεν δίνει σημασία από υπεραισιοδοξία; σε αυτό το 0,0001 ή 0,0002%, σε αυτή τη μικρή πιθανότητα και όμως αυτή είναι παρούσα. Γίνεται τελικά σεισμός 9 ρίχτερ όχι κάθε μέρα αλλά γίνεται. Μπορεί τελικά το τσουνάμι να φθάσει και τα 20 και τα 30 μ και να σε εξαφανίσει σε 20΄ από το χάρτη.
Όλα αυτά μας άφησαν για μια ακόμη φορά άναυδους και έντρομους. Αναρωτιόμαστε γιατί θα πρέπει να ζήσουμε εμείς και τα παιδιά μας, όλων τα παιδιά, πάλι αυτόν τον τρόμο από τα πυρηνικά; Γιατί πρέπει να ζήσουμε πάλι τη φτώχεια; Δεν υπάρχει μέτρο σε τίποτα; Κανένας δεν παίρνει κανένα μάθημα και από τίποτα; Τέτοια και τόση αφροσύνη έχει επικρατήσει;





Χορός του 2011.
Αν στο στραβό το κλίμα, βλέπε οικονομική κρίση, προσθέσεις και τις απουσίες από τις απώλειες αγαπημένων προσώπων και πασπαλίσεις το μίγμα με ιώσεις τύπου Η1Ν1 θα καταλάβεις γιατί παρουσιαστήκαμε στο χορό της 20-2-2011 αποδεκατισμένοι και για αυτό αγνώριστοι Από τα 230 άτομα πέρυσι φέτος πέσαμε στα 150. Παρόλα αυτά υπήρχε διάθεση και κέφι για χορό από όλους τους παρόντες. Οι «Λαλητάδες» ερμήνευσαν όπως μόνον αυτοί ξέρουν, παραδοσιακά, τα δημοτικά μας τραγούδια και κράτησαν αμείωτο το ενδιαφέρον για χορό μέχρι αργά το απόγευμα. Και ενώ είμαστε έτοιμοι να φύγουμε ο Ηλίας ο Σιμόπουλος, από το Βουλγαρέλι και μέλος της Ομοσπονδίας Τζουμερκιωτών έφερε το μπουζούκι του και άρχισε να παίζει τα κλασικά λαϊκά μας τραγούδια. Η αλλαγή του ύφους και η δεξιοτεχνία του ξαναγέμισε την πίστα. Ήταν μια ευχάριστη έκπληξη και ένα απρόσμενο κλείσιμο. Προσκεκλημένοι μας ήταν: Ο Αντιδήμαρχος πόλεως Καματερού Ζήσης Πότσης, Ο επίτιμος πρόεδρος της Ομοσπονδίας Τζουμερκιωτών Γκορόγιας Δημήτρης και το μέλος Σιμόπουλος Ηλίας. Από την Αδελφότητα Μελισσουργιωτών Άρτας και τις Εκδόσεις «Πέτρα» ο Ανδρέας Ρίζος και από την Αδελφότητα Αθαμανίου ο πρόεδρος Λεωνίδας Τσίπρας.
Το Δς ευχαριστεί όσους ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμά του, ευχαριστεί όσους βοήθησαν τη λαχειοφόρο αγορά είτε αγοράζοντας λαχνούς είτε βοηθώντας στην καλύτερη οργάνωσή της. Ειδικότερα αναφέρουμε το Γιώργο Λάμαρη που για πολλοστή φορά τύπωσε για μας δωρεάν τις προσκλήσεις και τους Λαχνούς, Τη Μαρία Λάμαρη και τον Ανδρέα Ρίζο που πρόσφεραν δέκα τίτλους βιβλίων από τις εκδόσεις «Πέτρα», τα ανθοπωλεία των Αφων Ρώιμπα που πρόσφεραν δέκα γαρδένιες και τον Παντελή Τοπάλη που πρόσφερε 1 ζευγάρι παπούτσια

Τρίτη 21 Δεκεμβρίου 2010

ΠΑΛΑΙΟΧΩΡΙ ΣΥΡΡΑΚΟΥ


Δώδεκα μήνες αθλητές στο γήπεδο του χρόνου
Δώδεκα μήνες αθλητές κάνουν αγώνα δρόμου.
Ο Γενάρης με μποτίνια και ο Φλεβάρης με παλτό
και ο Μάρτης με σορτσάκι ριγωτό.
Ο Απρίλης με κασκέτο
και με άσπρες ελβιέλες
και ο Μάιος και ο Ιούνιος
με άσπρες ξώπλατες
Φανέλες.

Δώδεκα
μήνες στη γραμμή
τινάζουνε τα πόδια
και όλοι πηδάνε με ορμή
του δρόμου τα εμπόδια.
Ο Ιούλιος ο χίπις με μπλουτζίν και χαϊμαλιά
και ο Αύγουστος με ψάθα και γυαλιά.
Ο Σεπτέμβρης και ο Οκτώβρης με αδιάβροχα, σακάκια
και ο Νοέμβρης και ο Δεκέμβρης με πουλόβερ και σκουφάκια.
Δώδεκα μήνες στη γραμμή…


Αγαπητές Συμπατριώτισσες
και Αγαπητοί Συμπατριώτες
Σας καλούμε στις παρακάτω εκδηλώσεις

Στις 16-1-2011 ημέρα Κυριακή κόβουμε την πρωτοχρονιάτικη πίτα μας στον παιδότοπο «Ιωνάθαν» στο Ίλιο, Μενελάου 63. Ώρα προσέλευσης 10 πμ. Ταυτόχρονα θα γίνει και η εκλογοαπολογιστική μας συνέλευση για την ανάδειξη νέου Δς.
Σημ:Η οδός Μενελάου είναι η συνέχεια της Αγ. Νικολάου στο Ίλιο για όποιον έρχεται πρώτη φορά.

Στις 20-2-2011 ημέρα Κυριακή, στο κέντρο «Όνειρο» στο Καματερό, θα πραγματοποιηθεί ο ετήσιος χορός της Αδελφότητας. Ώρα προσέλευσης 12μ. Τιμή εισόδου 25€ κατά άτομο. Με αυτά πληρώνετε φαγητό, κρασί χύμα, αναψυκτικά και χορό. Μαζί μας θα είναι η παραδοσιακή ορχήστρα των «Λαλητάδων». Σας περιμένουμε.
Το Δς
Eυχόμαστε καλά Χριστούγεννα και
Καλή χρονιά

Τετάρτη 10 Νοεμβρίου 2010


Καλοκαίρι 2010
Μπήκαμε στο φθινόπωρο. Οι πρώτες βροχές έπεσαν. Ο καιρός όμως δεν χάλασε και στις μέρες που γράφονται αυτές οι γραμμές(μέσα Σεπτέμβρη) υπάρχει πρόβλεψη για 35 βαθμούς. Το φθινόπωρο είναι εποχή που κοιτάμε τον καθρέφτη, για να δούμε που βρισκόμαστε, είναι εποχή ανασυγκρότησης και ανασύνταξης. Πρέπει να οργανώσουμε το χειμώνα που έχουμε μπροστά μας αλλά η καλοκαιρία μας βάζει σε πειρασμό και δεν μας αφήνει να συγκεντρωθούμε. Ονειρευόμαστε ακόμη τριήμερα, αποδράσεις, εξορμήσεις και στο βάθος βάθος του μυαλού μας έστω και αν δεν το ομολογούμε τις επόμενες διακοπές. Πολλοί, όχι όσοι πέρυσι βέβαια, περάσαμε λίγες μέρες διακοπών στο Παλαιοχώρι μαζί με αυτούς που κάνουν διακοπές διαρκείας (συνταξιούχοι). Συναντηθήκαμε όλοι στους πρωινούς και βραδινούς περιπάτους. Τα είπαμε τα βράδια στην πλατεία. Τα ήπιαμε (τσίπουρα) στης κυρά Ελένης της παπαδιάς ή στις κυρίες Ελένη και Βούλα στο πολιτιστικό κέντρο μέχρι αργά τα μεσάνυχτα με την νυχτερινή δροσιά. ‘Αλλοι αναζητώντας εξωτικές γεύσεις πήγαιναν για «κοντοσούβλι» και στα γύρω χωριά. Άλλοι έκαναν εκδρομές στα βουνά μας, άλλοι πήγαν για ψάρεμα. Φυσικά και οι αγροτικές δουλειές δεν έμειναν πίσω. Ποτίσματα (αιώνιο πρόβλημα του παλαιοχωρίτη) και βγάλσιμο πατάτας ήταν στην ημερήσια διάταξη. Οι νοικοκυρές δεν παρέλειψαν να κάνουν τον τραχανά της χρονιάς. Κάποιοι ασχολήθηκαν και με σοβαρότερα πράγματα όπως ξεκίνησαν να χτίζουν σπίτι και άλλοι ολοκλήρωναν αυτά που είχαν αρχίσει από παλιότερα. Τα πανηγύρια μας πρόσφεραν διασκέδαση (που παρόλη την οικονομική κρίση κρίνονται πετυχημένα).Φέτος μετά από χρόνια παρακολουθήσαμε θεατρική παράσταση, από ερασιτεχνικό θίασο των Ιωαννίνων, στα πλαίσια των Παλαιοχωρίτικων 2010. Να πούμε βέβαια ότι έγινε το δεύτερο ράφτινγκ στον Άραχθο, όπου η νεολαία έκανε αίσθηση με την παρουσία της. Το καλοκαίρι μας μέχρι και εκλογές είχε αλλά για «προθέρμανση». Για τις επερχόμενες όμως εκλογές οι συζητήσεις δεν ήταν πολλές ακόμη τότε. Για τον «Καποδίστρια» το 1998 οι συζητήσεις ήταν πολλές, υπήρχε ένταση. Τώρα φαίνεται ο «Καλλικράτης» μας άφησε άναυδους. Έτσι κύλησε το καλοκαίρι στο Παλαιοχώρι. Και του χρόνου

ΠΑΛΑΙΟΧΩΡΙ ΣΥΡΡΑΚΟΥ 2010


Ημέρα αφιερωμένη στα παιδιά. 10-8-2010.
17 παιδιά προσχολικής και σχολικής ηλικίας μαζί με τους γονείς τους και 8 μεγαλύτερα ως βοηθοί βρέθηκαν από το πρωί στο πολιτιστικό μας κέντρο. Τα παιδιά ζωγράφισαν και έκαναν διάφορες κατασκευές, οι οποίες στη συνέχεια εκτέθηκαν στους τοίχους του κέντρου. Φεύγοντας πήραν μαζί τους αναμνηστικά από την εκδήλωση. Την καθοδήγησή τους είχε αναλάβει η κ Κατ Ντίνου. Το απόγευμα τα ίδια παιδιά έπαιξαν στην πλατεία (τσουβαλοδρομίες, νεροδρομίες μουσικές καρέκλες, μεγάλα μπαλόνια ). Τα ίδια το διασκέδασαν αλλά και η πλατεία του χωριού ζωντάνεψε. Την εποπτεία είχε αναλάβει η κ Ελένη Πάσχου Ντόκα


Θέατρο 11-8-2010
Μετά από χρόνια παρακολουθήσαμε και πάλι θεατρική παράσταση στο Παλαιοχώρι ανεβασμένη από θεατρική σκηνή των Ιωαννίνων. Επρόκειτο για την παράσταση «Δον Καμίλλο» του Σωτήρη Πατατζή και το θεατρικό σχήμα «Οι Αθεράπευτοι». Ψυχή της παράστασης και πρωταγωνιστής στο ρόλο του «Δον Καμίλλο», ο ψυχίατρος και Διευθυντής της Ψυχιατρικής του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Ιωαννίνων Δημήτρης Παππάς σκόρπιζε το γέλιο σε μας μέσα από μια διασκεδαστική, διδακτική και επίκαιρη (λόγω δημοτικών εκλογών) κωμωδία. Φαίνεται ότι ο γιατρός έχοντας καταλάβει την αξία του γέλιου για τη ζωή μας κάνει με το θέατρο και προληπτική ιατρική λιγοστεύοντας τους πελάτες του νοσοκομείου του. Αξίζουν συγχαρητήρια σε αυτόν και την ομάδα του. Λεπτομέρεια: Στο ρόλο του «Φλουράτου» έπαιζε ο νεαρός συγχωριανός μας Γιάννης Κ Παπαγεωργίου. Αξίζουν και σε αυτόν συγχαρητήρια. Την παράσταση παρακολούθησαν γύρω στα 150 άτομα, μεγάλοι και μικροί.

ΠΑΛΑΙΟΧΩΡΙ ΣΥΡΡΑΚΟΥ 2010


Γίδα 2010.
15 χρόνια (1995) πέρασαν από την πρώτη φορά που έγινε ημερήσιο πανηγύρι στον Πριάβολο στις 15 του Αυγούστου. Από τότε μέχρι σήμερα έγιναν πολλά και άλλαξαν πολλά. Θυμάμαι τους πρωινούς πιστούς του Δεκαπενταύγουστου του 1995 που ανεβαίνοντας στην εκκλησία μας έβλεπαν σαν «εξωγήινους» στα άγρια ξημερώματα να μαγειρεύουμε τη γίδα και δεν μας μιλούσαν. Τώρα περνάνε όλοι από το κιόσκι να πουν μια καλημέρα και να ευχηθούν, να ρωτήσουν πως πάει το βράσιμο κλπ. Τώρα έχουμε κιόσκι τότε δεν είχαμε τίποτα και την πρώτη χρονιά θυμόμαστε έβρεχε και φάγαμε τη γίδα στο πολιτιστικό κέντρο. Όμως και ολόκληρος ο Πριάβολος άλλαξε. Ανακαινίσθηκε η εκκλησία, διαμορφώθηκε ο εξωτερικός χώρος, υπάρχει δρόμος κλπ. Το μαγείρεμα ήταν κρέας γίδινο από κοπάδια της περιοχής (θυμάμαι τις πρώτες γίδες που τις έσφαξε, έγδαρε μπροστά μας ο κ Χρήστος Κουτσιλός από τον Κέδρο. Τις δύο επόμενες χρονιές πήγαμε για κρέας στο μαντρί του κ.Τόλη Τσαγκώτη……. στο Μυστρά. Παίρναμε μαζί μας και κάποιον γεροντότερο. θυμάμαι τον μπάρμπα Βασίλη Πάσχο και τον παπά Γιώργο Ρώιμπα που διάλεγαν τα σωστά σφάγια (Να βράζουν). Μετά μαζευόμασταν στα σπίτια, των μελών του Δς συνήθως στης Ελένης Η Ποτσίκα, να καθαρίσουμε τα κρέατα από τις τρίχες, να τα πλύνουμε και να τα τεμαχίσουμε. Μετά, τα επόμενα χρόνια αρχίσαμε να κατεβαίνουμε σε κρεοπωλεία στα Γιάννενα από όπου έρχονταν έτοιμες οι μερίδες και από το 2007 περάσαμε σε κρέας μοσχαριού που δεν απαιτεί τόσο κόπο. Στην αρχή το βράσιμο γίνονταν με ξύλα που έπρεπε να κόψουμε, αργότερα περάσαμε στα φλόγιστρα και το γκάζι . Το βράσιμο γίνονταν σε καζάνια που δανειζόμασταν από συγχωριανούς, κάποτε δανειστήκαμε και από το Βαθύπεδο (Νικ Σκαμαντζούρα). Τα καζάνια αυτά έπρεπε να γανωθούν, τα πηγαίναμε στον καλατζή ή γανωτζή (Λάκης Ντόκας) να «καλαλισθούν», για να αποφύγουμε τις δηλητηριάσεις. Αργότερα δωρητές πρόσφεραν πέντε αλουμινένια καζάνια και άλλοι 4 φλόγιστρα. Τα έξοδα στην αρχή ήταν της Αδελφότητας και του Συλλόγου αργότερα και της Κοινότητας. Μέρος κάλυπταν και ιδιώτες με προσφορές. Κάποιες χρονιές τα έξοδα καλύφθηκαν με Λαχειοφόρο αγορά. Τα τρία τελευταία χρόνια καλύφθηκαν από δωρητές εξ ολοκλήρου. Τα δύο τελευταία χρόνια η οργανωτική επιτροπή πλήρωσε και τα έξοδα της ορχήστρας. Μία χρονιά έγινε το βράσιμο της γίδας από το Σύλλογο (πότε;) Μία από το τοπικό συμβούλιο , οι υπόλοιπες από την Αδελφότητα με βοήθειες ή όχι από το Σύλλογο και το Τοπικό συμβούλιο. Οι κτηνοτρόφοι του χωριού πρόσφεραν τυριά και τσίπουρο πολλές φορές. Και το σοβαρότερο. Πάντα πλαισίωναν τα μέλη των ΔΣ εθελοντές που βοηθούσαν σε όλη τη διαδικασία, είτε στο μαγείρεμα, είτε στα φλόγιστρα, είτε στη διανομή του φαγητού είτε στο μιντάτι καθαριότητας, είτε στην τοποθέτηση των τεντών, είτε στο κατέβασμά τους, είτε στην μεταφορά των σκουπιδιών, είτε στο καθάρισμα των κρεμμυδιών. Χωρίς αυτούς νομίζω ότι η υπόθεση ημερήσιο πανηγύρι δεν θα είχε προχωρήσει, δεν θα είχε αντέξει. Κάποιες φορές είχαμε και χορευτικά σχήματα μικρών παιδιών που έδιναν μια άλλη νότα στην εκδήλωση. Αυτή είναι η μικρή ιστορία του ημερήσιου πανηγυριού. Τη γράφουμε, γιατί γίνεται τώρα συζήτηση για επανακαθορισμό ορισμένων πραγμάτων (πχ υπάρχει κούραση για αυτούς που είναι υπεύθυνοι για το μαγείρεμα, ….δεν συμμετέχουν στο χορό πολλοί, …δεν συμμετέχουν οι νέοι κλπ).


Πιστεύω ότι όλοι θέλουν να συνεχιστεί αυτή η εκδήλωση. Τα πράγματα είναι πιο εύκολα από το παρελθόν μπορούν να γίνουν και ευκολότερα. Όπως και να έχει όμως, αυτόματα με το πάτημα ενός κουμπιού δεν γίνεται τίποτα κάποιοι πρέπει να κουνούν λίγο τα χέρια τους. Ίσως πρέπει επίσης να εμπλουτιστεί το πρόγραμμα με κάποιες εκδηλώσεις που θα κρατούν το ενδιαφέρον (χορευτικά, αναπαραστάσεις κλπ ). Δεν είναι και εύκολο να κάθεται κάποιος στην πλάκα για πέντε ώρες. Πρέπει ή να συμμετέχει ή να βλέπει κάτι που του προκαλεί το ενδιαφέρον. Πρέπει επίσης να λυθεί το πρόβλημα του ίσκιου τελεσίδικα με τέντες σε όλο το χώρο. Η ακακία κόπηκε και ο τήλιος δεν μεγαλώνει όσο γρήγορα θα θέλαμε. Τέλος πρέπει να βρούμε και πάλι τη χαμένη; συλλογικότητά μας. Η κατάσταση πρέπει να περάσει στα χέρια πιο νέων. Πανηγύρι σαν και αυτά που ζήσαμε παλαιότερα ή βλέπουμε στις φωτογραφίες με διπλό ή τρίδιπλο χορό δεν θα ξαναδούμε μάλλον αλλά να μην φθάσουμε και στην αποκαρδιωτική εικόνα 300 να τρων και τριών να χορεύουν. Αυτό θα είναι παρωδία.
Φέτος ανταμώσαμε στον Πριάβολο γύρω στα 400 άτομα. Τα έξοδα πλήρωσε ο παπα Κώστας Φασούλης στη μνήμη του αδελφού του Απόστολου Φασούλη. Η Αδελφότητα και ο Σύλλογος είχαν αναλάβει τις προετοιμασίες. Παρόλο που υπήρχε μεγαλύτερη κάλυψη δεν ήταν αρκετή. Η ζέστη ήταν ανυπόφορη. Αυτό είχε επίδραση αρνητική στη διάθεση και κατά επέκταση στο χορό. Ελπίζουμε του χρόνου ο καιρός να είναι καλύτερος. Δούλεψαν για την εκδήλωση την κρίσιμη εβδομάδα και δεν αναφέρομαι στα μέλη των διοικητικών συμβουλίων οι εξής.
Χαρίλαος Ρώιμπας, Νικ Ρώιμπας, Κων/νος Παπαθανασίου, Σωτ Λάμαρης, Σωτ Πάσχος, Χρ Παρδάλης, Χαρίκλεια Τοπάλη, Αγαμέμνων Ποτσίκας, Κων Π Νάκας, Κων Ποτσίκας Κατερίνα Καμολίκη, Γιώργος Καμολίκης, Κώστας Κοράκης, Στέργιος Ροκάς στην καθαριότητα χώρου.
Κώστας Παρδάλης, Ηλίας Παπαματθαίου, Γιώργος Πάσχος, Κώστας Ποτσίκας, Γιώργος Ποτσίκας, Σωτήριος Ροκάς στο άπλωμα και μάζεμα της τέντας. Στο Μαγείρεμα Αφροδίτη Λυγκογιάννη, Αφροδίτη Παπαθανασίου, Κατερίνα Ντίνου. Στα φλόγιστρα Ηλίας Παπαματθαίου, στη διανομή του φαγητού Βαγγέλης Παπαθανασίου, Αθανάσιος Μουλαράς, Γιώργος Μουλαράς, Σωτήριος Ροκάς Βαγγέλης Χ Ροκάς, Σωτήριος Λάμαρης, Στέργιος Ροκάς, Κώστας Νάκας. Αν ξεχνώ κάποιον ζητώ συγνώμη ταπεινά.

ΠΑΛΑΙΟΧΩΡΙ ΣΥΡΡΑΚΟΥ 2010

Ράφτινκγ 13-8-2010
Το Δς της αδελφότητας περίμενε μεγάλη συμμετοχή αλλά όχι «διαδήλωση» για το ράφτινγ του 2010, που έβγαλε εκτός προδιαγραφών την εταιρεία που μας είχε αναλάβει. 7 βάρκες για 56 άτομα γεμίζαμε φέτος εμείς από το Παλαιοχώρι. Τελικά «ταξίδεψαν» μόνον οι 48, γιατί η εταιρεία βρέθηκε σε αδυναμία λόγω της μεγάλης ζήτησης. Δεν είχε βάρκες για όλους, δεν είχε οδηγούς και λεωφορεία, για να μας μεταφέρει. Αυτοί λοιπόν που συμπλήρωναν την 7η βάρκα δεν ταξίδεψαν, «επιστρατεύτηκαν» τρία τζιπάκια, για να κατέβουμε οι υπόλοιποι 48 στο ποτάμι και γενικότερα υπήρχε μια καθυστέρηση λόγω της αργοπορίας των «δανεικών» οδηγών που έλειπαν σε άλλη διαδρομή.
Μιλάμε όπως καταλάβατε για το 2ο Ράφτινγκ στον Άραχθο που φαίνεται ότι έχει απήχηση στους νέους του χωριού μας. Φύγαμε λοιπόν από τη Σαλατούρα στις 9.30 και με μια στάση στη γέφυρα του Γκόγκου για καφέ βρεθήκαμε στη γέφυρα της Πολιτσάς
Γύρω στη μία το μεσημέρι ντυμένοι με στολές, με κράνη, με τα κουπιά στο χέρι αρχίσαμε να μπαίνουμε στο νερό, για να δροσιστούμε και να κάνουμε την προπόνησή μας, πριν ξεκινήσουμε. Η διαδρομή φέτος ήταν ομορφότερη από πέρυσι. Και αυτό γιατί φέτος το νερό ήταν καθαρό. Καθρεφτίζονταν μέσα του οι γύρω κορυφές, οι απόκρημνες πλαγιές, τα δέντρα, τα φυτά, ο ουρανός και έδιναν όλα μαζί ένα γαλαζοπράσινο χρώμα στα νερό που πολλαπλασίαζε την ομορφιά του τοπίου. Αφού περάσαμε από μέρη βατά στον άνθρωπο αλλά και από μέρη που δεν μπορεί να δει άνθρωπος παρά μόνο αν έχει βάρκα ή φτερά, αφού είδαμε τον κρυμμένο καταρράχτη της Κλίφκης με τα παγωμένα νερά του, αφού είδαμε να κολυμπούν τις όμορφες πέστροφες στις βαθιές βίρες, αφού είδαμε «το πρόσωπο» του Αράχθου σχηματισμένο από τα χρόνια σε μια πλαγιά του ποταμού, μάτια, μύτη, στόμα και σγουρά μαλλιά, φτάσαμε στην «έξοδο» όπου μας περίμενε μουσκεμένους ως το κόκαλο αλλά ευχαριστημένους η τοξωτή γέφυρα της Πλάκας. Μια εκδρομή σε μια πανέμορφη διαδρομή που δικαίως προκαλεί τέτοιο ενδιαφέρον ιδιαίτερα στους νέους ανθρώπους (μια από τις 6 βάρκες είχε 8 όμορφες κωπηλατούσες Νηρηίδες κάτω των 22 χρόνων) που είναι αναγκασμένοι να ζουν στις άχρωμες τσιμεντουπόλεις και ονειρεύονται και αποζητούν ένα άλλο περιβάλλον φυσικό και πολύχρωμο