Παλαιοχωρίτικα 2014 Αύγουστος
Θέατρο: Σε σκηνοθεσία Γιάννη Σεντελέ η θεατρική ομάδα «Βορείως» συνεχίζοντας την προσπάθεια ανάδειξης του τόπου και των ανθρώπων του παρουσίασε φέτος τον Απρίλη στα Γιάννενα την παράσταση «….δι αυτόν τον προορισμόν ». Είναι ένα δραματοποιημένο αφιέρωμα για τα 120 χρόνια από το θάνατο του Συρρακιώτη ποιητή Κώστα Κρυστάλλη. Αυτή λοιπόν η προγραμματισμένη για τις 7-8-2014 θεατρική παράσταση στο Παλαιοχώρι ματαιώθηκε λόγω κακοκαιρίας. Ο δήμαρχος μάς υποσχέθηκε ότι η παράσταση θα παιχθεί στην Αθήνα το χειμώνα οπότε όποιος θέλει μπορεί να την παρακολουθήσει.
Κρανιά: Στο ξέφωτο μιας πυκνο δασωμένης πλαγιάς, πάνω στο δρόμο Παλαιοχωρίου Βαθυπέδου συναντηθήκαμε κάπου 60 άτομα από τα δύο χωριά το πρωί του Σαββάτου 9-8-2014 στην Κρανιά………. Είχε προηγηθεί συνεννόηση των δύο αδελφοτήτων. Ήταν σε συνέχεια άλλων παλαιότερων ανοιξιάτικων συναντήσεων που κάνουμε με τους Βαθυπεδιώτες στην Πάρνηθα, όταν είμαστε στην Αθήνα. Σε αυτό το άγριας ομορφιάς τοπίο που κάποτε κινούνταν κοπάδια ζώων, τσοπάνηδες, υπήρχαν στάνες ,κλπ τώρα επικρατούσε απόλυτη σιωπή. Ακόμη και τα πουλιά είχαν φύγει και πήγαν κοντά στον άνθρωπο. Όμως τώρα σίγουρα κάποιοι άλλοι ένοικοι θα ήταν εκεί κοντά (αγριογούρουνα, ελάφια,αρκούδες,λύκοι κλπ. Εμείς ήπιαμε κρύο νερό από την κρυμμένη και μοναχική στο ρέμα βρύση, αυτή δεν έφυγε από εκεί, και απολαύσαμε αυτή την πρωινή δροσιά που δίνει το δάσος. Ο Σταύρος Πλατσούκας (κυλικείο στο βαθύπεδο) είχε φροντίσει και για γλυκό τσίπουρο αλλά και για άλλες λιχουδιές, έτσι που η διάθεση και το κέφι όλων ανέβηκε στο κατακόρυφο. Τραγουδήσαμε με το στόμα, χορέψαμε. Παίξαμε «τσουμάδα» οι άνδρες αλλά και μερικές γυναίκες. Οι ομάδες απροπόνητες από χρόνια είχαν ξεχάσει και τους όρους του παιχνιδιού έτσι που στο τέλος η ομάδα των Βαθυπεδιωτών γλίτωσε από την υποχρέωση των χαμένων να πάρουν στην πλάτη τους νικητές. Το παιχνίδι όμως είχε αγωνία μέχρι το τέλος και πρόσφερε διασκέδαση σε όλους. Αφού κλείσαμε ραντεβού για του χρόνου σε μέρος Παλαιοχωρίτικο χωρίσαμε. Πάντοτε αυτές οι συναντήσεις προσφέρουν κάτι ιδιαίτερο και θυμίζουν τις σχολικές συναντήσεις. Τότε που οι δάσκαλοι των χωριών έδιναν ραντεβού για συναντήσεις των παιδιών. Μια συνήθεια πολύ παλιά που ξεκινούσε από τους παππούδες μας και τους γονείς μας.
Το βράδυ της ίδιας μέρας 100 περίπου Παλαιοχωρίτες βρεθήκαμε στο Προσήλιο στη λαϊκή βραδιά που διοργάνωσε το ξενοδοχείο « Λάκμος»
Συνέλευση: Κυριακή 10-8-2014. Στο πολιτιστικό μας κέντρο το πρωί της Κυριακής έγινε η τακτική μας λαϊκή συνέλευση. Σαράντα με πενήντα περίπου άτομα πήραν μέρος .Πρόεδρος ο Κων/νος Γ Παπαγεωργίου, Γραμματέας ο Κώστας Π Νάκας και στο προεδρείο ο τοπικός σύμβουλος Αθ Πάσχος, πρόεδροι Συλλόγου, Αδελφότητας, Εκκλησιαστικής επιτροπής, της επιτροπής διαχείρισης του κληροδοτήματος ,μέλη των Δς συλλόγων κλπ. Από τον δήμο ήταν παρών ο Αντιδήμαρχος για την περιοχή κ Σταύρος Γκορτζής.
Πήρε το λόγο πρώτα ο Αντιδήμαρχος και είπε ότι το ενδιαφέρον της δημοτικής αρχής για την περιοχή παραμένει αδιάπτωτο και ευχαρίστησε τους συγχωριανούς που ανανέωσαν την εμπιστοσύνη τους στην παράταξη του Δημάρχου Γιάννη Σεντελέ και στήριξαν και τον ίδιο ως σύμβουλο περιοχής.
Έπειτα ο τοπικός Σύμβουλος Θ Πάσχος αναφέρθηκε στο θέμα των δρόμων λέγοντας ότι εξασφαλίστηκε καλή βατότητα, ενώ για το θέμα του νερού ότι υπάρχει επάρκεια, χρειάζεται όμως μια επαγρύπνηση τις ημέρες που οι αφίξεις είναι πολλές και όλα τα σπίτια ανοιχτά. Είπε ότι η ανανέωση του δικτύου συνεχίζεται. Ανέφερε ότι το πρόγραμμα των τσιμεντοστρώσεων θα συνεχιστεί, ενώ και ο δρόμος για τον Πριάβολο θα ολοκληρωθεί. Ευχαρίστησε τους κκ Νικηφόρο Παπαθανασίου και Ουρανία Παρδάλη, επειδή διέθεσαν για άλλη μια φορά χαλίκι για την αποκατάσταση της βατότητας των δρόμων. Τέλος ευχαρίστησε και αυτός τους συγχωριανούς για την επανεκλογή του .
Επόμενος ομιλητής ήταν ο πρόεδρος του Συλλόγου Ιωαννίνων, Ντόκας Ευάγγελος ο οποίος είπε ότι είχε συναντήσεις και συνεννοήσεις με τον πρόεδρο του τοπικό συμβουλίου και την εκκλησιαστική επιτροπή για διάφορα θέματα. Μετά την ασφαλτόστρωση ενός ακόμη χιλιομέτρου στο δρόμο προς το Γιαλί και την Κοτομίστα είπε ότι τώρα προέχει η ασφαλτόστρωση του τμήματος που βρίσκεται ανάμεσα στο Αλοίμονο και τις Γκούρες και η διευθέτηση των νερών, έτσι που να μη χύνονται στο δρόμο, όπου το χειμώνα λόγω του πάγου γίνεται τόσο ολισθηρό το οδόστρωμα που καταλήγει αδιάβατο.(Σημ: Οι περισσότεροι δρόμοι στο χωριό μας καταστρέφονται από το ότι δίπλα τους οι εργολάβοι δεν δημιουργούν ρείθρο απορροής των νερών). Έπειτα έθεσε το θέμα της εφημερίδας. Μίλησε για τις οικονομικές δυσκολίες που αντιμετωπίζει η Συντακτική Επιτροπή έτσι που αναγκάστηκε να στέλνει τη «Φωνή» μόνον σε όσους είναι οικονομικά τακτοποιημένοι, ενώ παλαιότερα υπήρχε ανοχή με απόφαση βέβαια της γενικής μας συνέλευσης.
Ακολούθως πήρε το λόγο ο πρόεδρος της Αδελφότητας που είπε ότι η οικονομική κρίση πλήττει τα «πολλά» πανηγύρια που έχουμε, τα οποία χάνουν τη σημασία τους και την ομορφιά τους από τη στιγμή που δεν υπάρχει η δυνατότητα συμμετοχής όλων. Επίσης είπε το ίδιο παρατηρείται και με τους χορούς της Αδελφότητας όπου βέβαια απαιτείται και εκεί να πληρωθεί η ορχήστρα και αυτό τώρα είναι βάρος δυσβάστακτο. Είπε επίσης το μεγαλύτερο, διαφαινόμενο πρόβλημα για το χωριό είναι η απουσία παπά, από τη στιγμή που ο ηρωικός Παπακώστας Φασούλης δεν μπορεί να καλύψει λόγω συνταξιοδότησης και κάποιων προβλημάτων υγείας όλες τις ανάγκες. Τέλος ανακοίνωσε το πρόγραμμα των εκδηλώσεων των υπόλοιπων ημερών και κάλεσε μικρούς και μεγάλους να πάρουν μέρος σε όλες τις εκδηλώσεις.
Στη συνέχεια μίλησε το μέλος της εκκλησιαστικής επιτροπής Σωτ Πάσχος λέγοντας για πρόβλημα που παρουσίασε η σκεπή στον Πριάβολο, που μπορεί να οφείλεται σε κάποια μετατόπιση του εδάφους ή σε κακοτεχνία του εργολάβου. Πάντως από αυτήν τη ρωγμή περνάνε νερά και υπάρχει άμεσος κίνδυνος να καταστραφούν οι τοιχογραφίες της αγιογράφησης που μόλις τελείωσε και έχει πληρωθεί από τους πιστούς. Στην συνέχεια αναφέρθηκε στους Αγίους Θεόδωρους που βρίσκονται πάνω στο παλιό δρόμο(καλντερίμι του Αλή πασά) που συνέδεε το γεφύρι του Παπαστάθη με το Συρράκο και χρειάζονται μια αναστύλωση, για να σωθούν.
Έπειτα πήρε το λόγο ο πρόεδρος της επιτροπής διαχείρισης του κληροδοτήματος, Κων Ν Παπαγεωργίου, θέτοντας το θέμα της ακριβούς καταμέτρησης της έκτασης του κληροδοτήματος έτσι που να μην δημιουργούνται προστριβές με τους μελλοντικούς ενοικιαστές .Πρότεινε ένα μέρος από τα χρήματα που προέρχονται από την ενοικίαση να δοθούν για την διόρθωση της σκεπής στον Πριάβολο .Τέλος αναφέρθηκε στις κλοπές που γίνονται στο χωριό από διερχόμενους κακοποιούς. Είπε ότι όλοι πρέπει να έχουν τα μάτια τους δεκατέσσερα και να σημειώνουν αριθμούς αυτοκινήτων που θεωρούν ύποπτα. Αυτό θα βοηθήσει στην εξιχνίαση.
Στη συνέχεια δόθηκε ο λόγος στα μέλη της συνέλευσης
Ν Ρώιμπας: Πρότεινε να προσεχθεί και ο δρόμος από Γιάννη Ντάρη μέχρι την Καρυδιά.
Φ Ρώιμπας: Πρότεινε να φτιαχτεί ο δρόμος από το Προσήλιο μέχρι την Κηπίνα και το ποτάμι, γιατί παρουσιάζει πολλές καθιζήσεις.
Στ Ροκάς: Πρότεινε την ολοκλήρωση των έργων στον Πριάβολο με την κατασκευή μιας ακόμη κλίμακας και την ανακατασκευή των νερόμυλων όπου υπάρχουν κάποια απομεινάρια
Αν Ντόκας :Μίλησε για την ανάγκη σύνδεσης του χωριού με τη Εγνατία
Παπαγεωργίου Κ Νίκος: Μίλησε και αυτός για τη ανάγκη σύνδεσης με την Εγνατία.
Πρότεινε να μελετηθούν τα προγράμματα του ΕΣΠΑ και αν μπορεί ο Δήμος ή οι φορείς να υπαγάγουν κάποια έργα σε αυτά. Επίσης αναφέρθηκε στην απουσία από τη συνέλευση νέων ανθρώπων και αναρωτήθηκε μήπως πρέπει να επιλεγεί ως ώρα για τη συνέλευση μια πιο βολική ώρα για αυτούς. Έκλεισε λέγοντας ότι οι διαφορές που προκύπτουν πρέπει να λύνονται με πνεύμα συμφιλίωσης ,κατανόησης ,αμοιβαίων παραχωρήσεων κλπ
Κουτρούμπας Γιώργος: Είπε ότι δεν πρέπει να σταματούν οι προσπάθειες επίλυσης προβλημάτων που ανακύπτουν. Θεωρεί ότι δεν έχει γίνει τίποτα για το ιστορικό μονοπάτι της εποχής του Αλή Πασά που οδηγεί στο γεφύρι του Παπαστάθη. Επιθυμεί και αυτός τη σύνδεση με την Εγνατία έστω και αν δεν υπάρξει κανονική παρα εγνατία. Του αρκεί ένας καλός δρόμος ασφαλτοστρωμένος ή τσιμεντοστρωμένος.
Γ Δ Ροκάς: Είπε για Το τσιμέντο στο γήπεδο του μπάσκετ ότι έχει φαγωθεί από τον πάγο. Αναρωτήθηκε Μήπως ο δήμος μπορεί να το βελτιώσει με κάποιο τρόπο. Έπειτα αναφέρθηκε στο Σχολείο της Τρίκας το οποίο αργά αλλά σταθερά αργοπεθαίνει. Αναρωτήθηκε αν υπάρχει σωτηρία.
Παπαματθαίου Ηλίας : Είπε για τις φθορές των βάσεων στις μπασκέτες ότι μπορεί να προκαλέσουν ατύχημα. Ζήτησε ενίσχυση οικονομική από τους συγχωριανούς για την ολοκλήρωση του σοβάτισματος του Αγ Νικολάου στη Γίντσα.
Παπαματθαίου Ελένη: Αναφέρθηκε στη σύνδεσή μας με την Ιόνια οδό.
Απαντήσεις που δόθηκαν
Παπαγεωργίου Γ Κων/νος:Για το σχολείο μπορεί και πρέπει να ενδιαφερθεί ο Δήμος.
Αντιδήμαρχος Σταύρος Γκορτζής: Συνεχάρη τους παρόντες για την πολιτισμένη συζήτηση.
Απέκλεισε στο άμεσο μέλλον σύνδεση με την Εγνατία με δημιουργία παρα εγνατίας ,επειδή οι μελέτες έχουν απενταχθεί από τους προγραμματισμούς (για να γίνει παρα εγνατία δεν πρέπει να γίνει κανένα άλλο έργο στην Ήπειρο λέγεται ).Ο δρόμος που προτείνεται αυτή τη στιγμή για σύνδεση της περιοχής μας είναι αυτός του Τσιμπόβου(40 λεπτά από Παλαιοχώρι)και για αυτό το λόγο και βελτιώνεται έστω και αργά με το άνοιγμα των στροφών.
Στο νέο ΕΣΠΑ υπάρχει πρόβλεψη μόνο για ύδρευση και όχι για οδοποιία.
Ο Δρόμος Προσηλίου- Πραμάντων είναι ευθύνη της περιφέρειας Ηπείρου. Έτσι έκλεισε η το πρώτο θέμα της Συνέλευσης. Στη συνέχεια συζητήθηκε το 2ο θέμα της ημερήσιας διάταξης που ήταν η εκλογή μελών για την επιτροπή διαχείρισης του κληροδοτήματος. Η διετής θητεία της προηγούμενης έληξε. Η γενική συνέλευση αποφάσισε ομόφωνα να παραμείνουν τα ίδια μέλη και να συνεχίσουν το έργο τους. Έτσι έκλεισαν οι εργασίες της συνέλευσης.
Παιδικά: 35 παιδιά βρέθηκαν το πρωί της Τρίτης στο πολιτιστικό μας κέντρο. Ζωγράφισαν έκαναν κατασκευές, φωτογραφήθηκαν, και τέλος πήραν αναμνηστικά αυτής της εκδήλωσης. Από τον Στ. Ροκά προσφέρθηκε στα παιδιά από ένα κουτάλι του μελιού και από ένα μολύβι από μολυβόδενδρο που έγραφε επάνω «Παλαιοχωρίτικα 2014» που τα είχε κατασκευάσει ο ίδιος. Πήραν μέρος στις 3 φάσεις των παιδικών τα εξής παιδιά. Άγγελος- Ελένη και Φίλιππος Φασούλης, Αποστολία και Ηλίας Ελ Ποτσίκα, Ελένη και Ηλίας Γ Ποτσίκα, Γιώργος Σμαράιδας, Δημήτρης Ροκάς, Αριστέα Ρώιμπα, Φάνης Ρώιμπας, Τάσος-Ηλίας και Στέφανος Γιαννόπουλος, Σπύρος Ροκάς, Φωτεινή Παρδάλη, Βίκη και Χρύσα Τσιμαρώνη, Αλίκη Ψωμά, Αρετή Ντόκα, Γιάννης και Κώστας Δενδρινός, Μαρία και Αριστοτέλης Παρδάλης, Κωνσταντίνος και Αγγελίνα Τοπάλη, Μαριάννα Πάσχου, Χάρης και Λυδία Ρώιμπα, Ανδρέας Σίμος, Κατερίνα Μουλαρά, Χρύσανθος Κρανίδης, Κατερίνα Κρανίδη, Κωνσταντίνος Κωσταδήμας, Φωτεινή Μουλαρά, Μέμος Ποτσίκας, Ντόκα Θεοδώρα,
Από τους μεγάλους που πήραν μέρος στα παιδικά και βοήθησαν: Λίτσα Ποτσίκα, Δήμητρα Χήρα, Ευαγελία Νικολάου, Λίλιαν Ποτσίκα, Μαρία Χλιαουτάκη, Κατερίνα Ντίνου, Γιώργος Καμολίκης, Βίκη Ποτσίκα, Κατερίνα Σμαράιδα, Ξένια Ροκά, Φρόσω Τοπάλη, Αγλαία Ροκά, Σπυριδούλα Μουλαρά,
Μύλος: Ο υδρόμυλος. Ο αγρότης μιας άλλης εποχής αισθάνονταν ότι οι κόποι μιας χρονιάς δεν πήγαν χαμένοι όταν έπαιρνε το σιτάρι ή το καλαμπόκι και πήγαινε στο μύλο να το αλέσει. Είχε εξασφαλίσει το ψωμί των παιδιών του. Όπως όλα στο Παλαιοχώρι έτσι και το άλεσμα γίνονταν με κόπο. Ιδιαίτερα για τις γυναίκες. Ο μύλος για τους περισσότερους ήταν μακριά. Όλοι δεν είχαν κάποιο ζώο, για να φορτώσουν το γέννημα. Έπρεπε να το φορτωθούν στην πλάτη για μεγάλες αποστάσεις. Αυτό τις περισσότερες φορές αναλάμβαναν να το κάνουν οι γυναίκες. Είχαν την επιλογή να πάνε το χειμώνα στο μύλο του Μήτσου Λήδα στην Κοτομίστα, όσοι έμεναν προς τη Ρίγανη, ή βαθύτερα σε αυτή τη ρεματιά το καλοκαίρι στο μύλο του Μάντζιου ή ακόμη πιο χαμηλά στο μύλο του Σούλα Λία.(τα νερά το καλοκαίρι στα ψηλώματα λιγοστεύουν).Αν λοιπόν είσαι φορτωμένος 20-25 οκάδες σιτάρι ή αλεύρι ούτε ο ανήφορος ούτε ο κατήφορος είναι εύκολος. Φέτος λοιπόν μια ομάδα 20 ατόμων επισκεφθήκαμε τον νερόμυλο του Μήτσου «Λήδα» που τώρα έχει κληρονομήσει ο γιος του Βαγγέλης. Ο Βαγγέλης μας μίλησε για τους μύλους. Άλλοι έχουν οριζόντια διάταξη και άλλοι κάθετη είπε. Το νερό που πέφτει από ψιλά κινεί κάποιους μηχανισμούς έτσι που να γυρίζουν οι μυλόπετρες και να συντρίβουν ανάμεσά τους το σιτάρι ή το καλαμπόκι και να παράγεται το αλεύρι. Στο μύλο είπε τηρούνταν σειρά προτεραιότητας. Η πληρωμή του μυλωνά γίνονταν σε είδος στο 10% του συνολικού βάρους του αλέσματος και βέβαια ό,τι έβγαινε ήταν ολικής αλέσεως. Ο πατέρας του και ό ίδιος ήξεραν όλους τους Παλαιοχωρίτες. Ο μύλος για τον πατέρα του και για τον ίδιο ήταν ιερός. Είχε ορκιστεί στον πατέρα του να τον κρατήσει όρθιο και σε λειτουργία. Άλεσε λοιπόν μπροστά μας καλαμπόκι. Ο Μήτσος «Λήδας», μυαλό δημιουργικό, είχε παραγάγει και ρεύμα χρόνια πολλά πριν ηλεκτροδοτηθεί η περιοχή.
Σημ: ΟΙ Παλαιοχωρίτες, οι παλαιότεροι, είχαν ως κάποια εναλλακτική επιλογή το μύλο των Μακρυδημαίων στο χάλασμα, πριν βουλιάξει ή του Κουτρούμπα στην Στύλια. Υπήρχε και ένας ακόμη στο Μαυρολάγκαδο του Κώστα Ρώιμπα που καταλαβαίνουμε ότι εξυπηρετούσε την περιοχή προς την Γίντσα. Το πρόβλημά τους ήταν το λίγο νερό ιδιαίτερα το καλοκαίρι που τους έθετε εκτός λειτουργίας. Σήμερα δεν υπάρχει κανένα ίχνος από αυτούς νομίζω. Ευχαριστούμε το Βαγγέλη που μας δέχθηκε και τον Γιώργο Κουτρούμπα που έτρεξε, για να κλείσει το ραντεβού
ΣΗΜ: Πολλοί από Τη Γίντσα πήγαιναν σε τρεις μύλους που υπήρχαν στο Προσήλιο. Ο Ένας ήταν του Γούσια στο κέντρο του χωριού και άλλος στη Ντουβιάκα. Κάποιοι άλλοι έφθαναν και στο Βαθύπεδο .
Ομιλία Γιατρού: Την Τετάρτη 13-8-2014 το βράδυ η Βιολέτα Ροκά γιατρός, ειδική παθολόγος μίλησε για τους κινδύνους που προέρχονται από το κάπνισμα. Μας παρουσίασε τις βλαβερές συνέπειες που πολλές φορές είναι καταστροφικές για την υγεία και δεν είναι αναστρέψιμες. Είπε ότι καπνός βλάπτει άνδρες και γυναίκες εξίσου. Είπε για τις γυναίκες καπνίστριες που ο αριθμός τους έχει αυξηθεί με γεωμετρική πρόοδο τα τελευταία χρόνια ότι κινδυνεύουν και οι ίδιες αλλά και τα έμβρυά τους για όσες από αυτές εγκυμονούν. Μίλησε για το παθητικό κάπνισμα που είναι εξίσου βλαβερό. Μίλησε για το κακό παράδειγμα που δίνουν στα μικρά παιδιά όσοι καπνίζουν δημόσια.
Μίλησαν και παλαιοί χρήστες (Μάνθος Μουλαράς) που έχουν κόψει το τσιγάρο, λέγοντας ότι κατάφεραν να ανακτήσουν τις δυνάμεις τους εξ ολοκλήρου πέντε χρόνια μετά από τη διακοπή.
Η Οργανωτική Επιτροπή ευχαριστεί τη Βιολέτα Ροκά , για την τόσο χρήσιμη ομιλία της. Η Βιολέτα υποσχέθηκε του χρόνου να μας μιλήσει για μια άλλη μάστιγα της σύγχρονης εποχής, το Διαβήτη
Παραδοσιακή μαγειρική-Παρασκευή καφέ: Ενώ δίνονταν η διάλεξη Ο Στ. Ροκάς, η Βούλα Ροκά, Ο Βασίλης ο Ροκάς και ο Μάνθος Μουλαράς ετοιμάζονταν να κάνουν τη δική τους παρουσίαση. Θα μας έδειχναν τον παραδοσιακό τρόπο παρασκευής ρεβιθο καφέ. Άναψαν φωτιά. Έβαλαν τα ρεβίθια στον ολοκαίνουργιο ψήστη, που παραγγέλθηκε για τις ανάγκες της επίδειξης, και τον ψήστη στη φωτιά. Μετά από λίγο, αφού σιγοψήθηκαν στη φωτιά, έβαλαν τα ρεβίθια στον χειρόμυλο και άρχισαν το άλεσμα. Ο ρεβιθοκαφές μοσκοβόλησε. Σε λίγο καφέδες έφθασαν σε όλους στην πλατεία. Βέβαια πολλοί στο χωριό έπιναν καφέ κανονικό όπου κατά τον ίδιο τρόπο έψηναν τους κόκκους και μετά τους άλεθαν. Στη συνέχεια σε μπακιρένιο μπρίκι σιγόψηναν τον καφέ στη χόβολη. Η μυρωδιά του καφέ έφθανε πολύ μακριά, επειδή και η ατμόσφαιρα ήταν καθαρή. Ο καφές ή ο ρεβιθο καφές ήταν από τις μικρές απολαύσεις της ζωής στο Παλαιοχώρι και αλλού. Ευχαριστούμε την ομάδα που μας πρόσφερε αυτή την γευστική εμπειρία.
Θα πρέπει να ευχαριστήσουμε και τις νοικοκυρές που ανταποκρινόμενες στο κάλεσμα της επιτροπής μαγείρεψαν διάφορα νόστιμα φαγητά της παραδοσιακής κουζίνας και τα έφεραν στο κοινό τραπέζι .Αυτές ήταν :Κουτρούμπα Ελένη, Ντόκα Βούλα, Ντίνου Κατερίνα, Ροκά Βούλα, Παπαθανασίου Μαρία, Ποτσίκα Ελένη, Ποτσίκα Αγλαία, Ροκά Ελευθερία, Ζιώγα Βιργινία, Λάμαρη Βούλα, Παπαματθαίου Μαρία, Τοπάλη Ουρανία, Ποτσίκα Μαρίκα, Ροκά Ουρανία, Μαρινοπούλου Φωτεινή.
Η βραδιά τελείωσε με τραγούδι. Ο Νίκος Παπαγεωργίου μας διέθεσε ένα ηχητικό σύνολο και τον ευχαριστούμε για αυτό. Τραγούδησε ο μικρός Ηλίας Γ Ποτσίκας και από τους μεγάλους ο Βασίλης Ροκάς και Ο Βαγγέλης Ντόκας.
Την ίδια στιγμή υπήρχε στην περίγυρο του πλατάνου έκθεση παραδοσιακών αντικειμένων σε μικρογραφία, που είχε κατασκευάσει ο Στέλιος ο Ροκάς από τη στιγμή που πήρε σύνταξη. Του αξίζουν συγχαρητήρια που ασχολείται με κάτι δημιουργικό. Του χρόνου όμως θα πρέπει να γνωρίσει και σε μας τα δέντρα με τα ονόματά τους, γιατί ξεχάσαμε αυτή την ομάδα λέξεων.
Ποδηλασία: και φέτος τα παιδιά έκαναν ποδηλασία στη γνωστή διαδρομή Σαλατούρα-Στροφή Μπότη και επιστροφή. Δεν είχε αγωνιστικό χαρακτήρα, επειδή κρίθηκε επικίνδυνη η διαδρομή, απλά τα παιδιά με τους συνοδούς τους πήγαν μια μικρή βόλτα. Πήραν μέρος. Κώστας Δενδρινός και Ελένη Δενδρινού, Σπύρος Ροκάς, Φάνης Ρώιμπας, Γιώργος Σμαράιδας, Δημήτρης Ροκάς, Βασίλης Δενδρινός Αποστολία Λ Ποτσίκα, Ηλίας Λ Ποτσίκας
Θερινό Σινεμά: Φέτος στο Παλαιοχώρι ζήσαμε την εμπειρία ενός θερινού κινηματογράφου κάτω από τον έναστρο ουρανό μέσα στη δροσιά των πλατάνων. Σε μια τεράστια οθόνη 40 τετραγωνικών παρακολουθήσαμε ταινίες μικρού μήκους από το Φεστιβάλ της Δράμας. Δραματικές οι περισσότερες. Ορισμένες μας έκαναν να συγκινηθούμε πχ «η Άννα» και να θυμηθούμε τις παλιές ταινίες που μας έκαναν να κλαίμε για την κακή μοίρα των ηρώων. Όλα αυτά τα ζήσαμε από το μεράκι των παιδιών του ΔΣ του Συλλόγου Προσηλιωτών Ιωαννίνων με τον κινηματογράφο. Αυτά τα νέα παιδιά ήρθαν από νωρίς στην πλατεία μας και άρχισαν να στήνουν αυτή την εντυπωσιακή οθόνη. Ρύθμισαν τον ήχο, την εικόνα μέχρι και τις καρέκλες βοήθησαν να στήσουμε και όλα ήταν έτοιμα στις 9 η ώρα, για να αρχίσει η προβολή. Ήταν εκεί ο Βλάσης, ο Δημήτρης, ο Μανόλης, η Εριέτα κλπ χαρούμενα και χαμογελαστά πρόσωπα, νέοι άνθρωποι με διάθεση προσφοράς, με ωραίες ιδέες. Εμείς τους ευχαριστούμε. Τους ευχόμαστε να είναι πάντα πρωτοπόροι και να δίνουν ζωντάνια στα χωριά μας με την ομορφιά των νιάτων τους .
Ημερήσιο πανηγύρι στον Πριάβολο:
Πρωί πρωί ξεκίνησε το βράσιμο του μοσχαριού και αφού είχαν προετοιμαστεί όλα τις προηγούμενες μέρες. Ο καιρός ήταν πολύ καλός και επέτρεψε στους πανηγυριώτες να κάθονται με άνεση στις κερκίδες και να παρακολουθούν το χορό ή να χορεύουν. Η συμμετοχή στο χορό ήταν μεγάλη σε σχέση με άλλες χρονιές που έκανε πολύ ζέστη. Το πανηγύρι μας τίμησε ο δήμαρχος Γιάννης Σεντελές με την οικογένειά του και ο Περιφερειάρχης Ηπείρου Αλέκος Καχριμάνης. Για τα 20 χρόνια της «γίδας» έσβησε τα είκοσι κεριά της τούρτας ο πρόεδρος της Αδελφότητας και στη συνέχεια αναφέρθηκε στο γεγονός. Χορηγοί της εκδήλωσης ήταν ο Χάρης και ο Γιώργος Ρώιμπας στη μνήμη του αδελφού τους Βαγγέλη και των γονέων τους Παύλου και Κατερίνας. Ο Χάρης μίλησε για τον αδελφό του Βαγγέλη παρουσιάζοντας την πορεία του στην προσωπική και την επαγγελματική ζωή του. Στην συνέχεια μίλησε ο πρόεδρος της Αδελφότητας λέγοντας ότι « ο Βαγγέλης παλαιότερα αλλά και ολόκληρη η οικογένεια, Χάρης και Γιώργος βοηθούσαν και βοηθούν πάντα οικονομικά την Αδελφότητα και το χωριό. Είχαν προσφέρει χρήματα για να ραφτούν 6 ανδρικές παραδοσιακές στολές. Όσες φορές πήγαμε στο μαγαζί τους πάντα μας περίμεναν με ανοιχτή αγκαλιά. Οι γονείς τους Παύλος και Κατερίνα ήταν απλοί και ζεστοί άνθρωποι. Ας είναι αιώνια η μνήμη τους». Ευχαριστούμε τον Χάρη και τον Γιώργο για την βοήθειά τους στην κάλυψη των εξόδων μας.
Ευχαριστούμε για τις βοήθειες που μας πρόσφεραν εκείνη την ημέρα οι: Ελένη Η Ποτσίκα, Ελένη Μπούτζα-Πάσχου, Ξένια Ροκά, Λίτσα Ποτσίκα, Ροκάς Κ Δημήτρης, Δενδρινός Γιώργος, Θανάσης Μουλαράς, Παπαθανασίου Βαγγέλης, Ροκάς Σωτήρης Βάσω Ρώιμπα.
20 χρόνια ημερήσιο πανηγύρι:
Απόσπασμα από την ομιλία του προέδρου:
20 χρόνια ζωής έκλεισε το ημερήσιο πανηγύρι μας στον Πριάβολο. Ήταν το 1994,όταν το τότε ΔΣ της Αδελφότητας με πρόεδρο τον Βαγγέλη Λάμαρη, προβληματίζονταν πάνω στο θέμα των πανηγυριών, όπως καλή ώρα τώρα. Είχαν καταργηθεί όλα τα ημερήσια και πηγαίναμε από νύχτα σε νύχτα. Τότε επικράτησε η άποψη της επαναφοράς ημερήσιου πανηγυριού και μάλιστα με προσφορά φαγητού που δεν θα άφηνε τους πανηγυριώτες να φύγουν για μεσημέρι και το γλέντι θα κρατούσε όλη μέρα. Θα προσφέρονταν νόστιμη ντόπια γίδα. Αφού ενημερώθηκε η Κοινότητα και ο Σύλλογος ξεκίνησε «ο αγώνας». Τα πράγματα στην αρχή ήταν δύσκολα. Φωτιά με ξύλα, παλιά καζάνια που χρειάζονταν καλάλισμα, κρέας που ήθελε καθάρισμα κλπ. Στην αρχή υπήρχε μια μικρή επιφυλακτικότητα για αυτό που γίνονταν από ορισμένους, πολύ σύντομα όλοι κατάλαβαν ότι κάτι όμορφο επιτελείται και αξίζει τον κόπο να το στηρίξουν. Και πρέπει να το ομολογήσουμε. Αν δεν υπήρχε συλλογική δράση δεν θα κρατούσε ίσως αυτή η προσπάθεια.
• Να θυμηθούμε τον Βασίλη Πάσχο και τον Ιερέα Γιώργο Ρώιμπα που έτρεχαν παρά τα γεράματά τους να διαλέξουν κρέας
• Να θυμηθούμε αυτούς που μας δάνειζαν τα καζάνια τους ,
• αυτούς που δώρισαν στη συνέχεια τα ανοξείδωτα καζάνια,
• αυτούς που πρόσφεραν τα φλόγιστρα,
• αυτούς που άνοιγαν τα σπίτια τους για το πλύσιμο και το καθάρισμα του κρέατος,
• όσους ανέβαιναν όλα τα χρόνια για να καθαρίσουμε το χώρο,
• τις κυρίες που καθάριζαν κάθε φορά την εκκλησία,
• την ομάδα των «εναεριτών» που κάθε χρόνο κρεμάει τις τέντες,
• τις κυρίες που κλαίνε εξαιτίας μας καθαρίζοντας τα κρεμμύδια,
• τα νέα παιδιά που βοηθάνε στο σερβίρισμα του φαγητού
• να θυμηθούμε από τον Πρόεδρο της κοινότητας τότε Κώστα Γ Παπαγεωργίου που φρόντισε τη διαμόρφωση του εξωτερικού χώρου μαζί με το Σύλλογο και την επιτροπή για τον Πριάβολο αλλά και όσους έδωσαν από το υστέρημά τους για αυτό το σκοπό.
• όλους τους ενδιάμεσους μέχρι τον τελευταίο τοπικό σύμβουλο Πάσχο Αθανάσιο που είναι μαζί μας στα καζάνια από τις 6 το πρωί και προσπαθεί να μας λύνει προβλήματα,
• να θυμηθούμε όσες κυρίες ή κυρίους ήταν μεν εκτός συμβουλίων αλλά μαγείρευαν για μας ή βοηθούσαν παντοιοτρόπως
• την εκκλησιαστική επιτροπή
• όλους όσοι πρόσφεραν τα τελευταία χρόνια τα έξοδα συνολικά της εκδήλωσης
• όσους πρόσφεραν χρήματα για την πληρωμή της ορχήστρας ,
• τους τσελιγκάδες που πρόσφεραν παλιότερα τυρί και τσίπουρο πάντα,
• Αυτούς που δεν άφηναν σκουπίδια πίσω τους αλλά τα κατέβαζαν στους κάδους
• και βέβαια όλους τους Παλαιοχωρίτες, αυτή είναι η πιο μεγάλη ομάδα, που ανεβαίνουν στον Πριάβολο κάθε χρόνο για να συνεχίσουμε αυτή την εκδήλωση.
Αν δεν ήμασταν όλοι μαζί αγαπημένοι, με εθελοντική διάθεση δεν θα καταφέρναμε τίποτα
Να διευκρινίσω το εξής: Μπορεί η ιδέα να ήταν της Αδελφότητας, μπορεί να έχει μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης η Αδελφότητα στην οργάνωση, όμως ο Σύλλογος ήταν πάντα μαζί μας, η συμπαράστασή του διαρκής. Μοιραζόμασταν τα πάντα, τον κόπο, την αγωνία και τα έξοδα 20 χρόνια τώρα.
Εγώ ως αρχαιότερο μέλος με τα περισσότερα χρόνια θητείας θέλω να ευχαριστήσω τον κάθε συμπατριώτη/τισσα που μπήκε στα συμβούλια τα τελευταία χρόνια και συνεργαστήκαμε για τον κοινό σκοπό αλλά και τον κάθε Παλαιοχωρίτη που ενώ ήταν εκτός συμβουλίου βοήθησε σαν να ήταν εντός.
Σημ: Τα μέλη αυτού του συμβουλίου για την ιστορία ήταν :Λάμαρης Βαγγέλης, Λάμαρης Γιώργος, Λάμαρης Σωτήρης, Ροκάς Γιώργος, Κουτρούμπα Ελένη, Ποτσίκα Ελένη, Ρώιμπα Φωτούλα.
Ράφτινγκ :Και Φέτος, στις 16-8-2014, έγινε η Διάσχιση ποταμού με φουσκωτή βάρκα. Ποταμός Άραχθος.25 άτομα πήραν μέρος και έζησαν τις αξέχαστες εμπειρίες που προσφέρει αυτό το εγχείρημα.
Καλώς ήρθατε γείτονες :
Δίνουμε ονόματα σε κάποιες περιοχές(τοπωνύμια) για να προσδιορίζουμε ακριβώς κάποια θέση και να συνεννοηθούμε. Πολλές φορές δίνουμε το όνομα του ιδιοκτήτη. Σε ολόκληρο το Παλαιοχώρι ,όπου και αν κινηθείς ακούς για όνομα περιοχής το όνομα κάποιου πρώην ιδιοκτήτη (Παλιός,Τσιρώνης, Τσίγκας, Αλοίμονος, Γκόπης, Σγκούμος, Σαγκούνης, Τρίκας). Κανείς από τους νεώτερους δεν ξέρει ποιοί ήταν αυτοί , πότε έφυγαν, γιατί, και προς τα πού; Για πολλούς βέβαια λέγεται ότι πούλησαν, για να ανέβουν στον νέο οικισμό .Οι άλλοι τι απέγιναν; Τα ονόματα όλων αυτών όμως ήταν και είναι στην ημερήσια διάταξη για αυτούς που έμειναν στο Παλαιοχώρι. Έτσι το χθές υπήρχε και υπάρχει στο σήμερα ,το παρελθόν ζούσε και ζει στο παρόν αλλά δεν μπορούσαμε να το δούμε, γιατί ξεχάστηκε. Φανταστείτε την έκπληξή μας φέτος το καλοκαίρι, όταν ήρθε ένα ζευγάρι στο πολιτιστικό μας κέντρο και μας είπε η κυρία ότι στο γένος λέγεται «Μπολέτση» .Ρωτούσαν να μάθουν αν υπάρχει κάτι από την οικογένειά τους. Τους είπαμε ότι ξέρουμε για αυτούς μόνο το γνωστό τοπωνύμιο κάτω από την εκκλησία της Παναγίας στη Γίντσα. Έτσι μας διηγήθηκαν την ιστορία της οικογένειας. Δύο αδέλφια το 1780 έφυγαν από το Παλαιοχώρι κυνηγημένα από τους Τούρκους και κατέφυγαν στην βόρεια Κέρκυρα όπου προσπάθησαν να φτιάξουν τη ζωή τους με σκληρή δουλειά. Πράγμα που κατάφεραν. Κάποιος από αυτούς ή από την επόμενη γενιά έγραφε σε κάποιες σημειώσεις του ότι (εμείς οι Μπολετσαίοι καταγόμαστε από το Παλαιοχώρι Συρράκου….) έτσι οι απόγονοί τους η Μαρία και ο Σάββας έφθασαν στο Παλαιοχώρι, στην πατρίδα, μετά από 230 χρόνια απουσίας. Εμείς από τη Γίντσα τους λέμε
«καλώς ήρθατε γείτονες»
Μύλος: Ο υδρόμυλος. Ο αγρότης μιας άλλης εποχής αισθάνονταν ότι οι κόποι μιας χρονιάς δεν πήγαν χαμένοι όταν έπαιρνε το σιτάρι ή το καλαμπόκι και πήγαινε στο μύλο να το αλέσει. Είχε εξασφαλίσει το ψωμί των παιδιών του. Όπως όλα στο Παλαιοχώρι έτσι και το άλεσμα γίνονταν με κόπο. Ιδιαίτερα για τις γυναίκες. Ο μύλος για τους περισσότερους ήταν μακριά. Όλοι δεν είχαν κάποιο ζώο, για να φορτώσουν το γέννημα. Έπρεπε να το φορτωθούν στην πλάτη για μεγάλες αποστάσεις. Αυτό τις περισσότερες φορές αναλάμβαναν να το κάνουν οι γυναίκες. Είχαν την επιλογή να πάνε το χειμώνα στο μύλο του Μήτσου Λήδα στην Κοτομίστα, όσοι έμεναν προς τη Ρίγανη, ή βαθύτερα σε αυτή τη ρεματιά το καλοκαίρι στο μύλο του Μάντζιου ή ακόμη πιο χαμηλά στο μύλο του Σούλα Λία.(τα νερά το καλοκαίρι στα ψηλώματα λιγοστεύουν).Αν λοιπόν είσαι φορτωμένος 20-25 οκάδες σιτάρι ή αλεύρι ούτε ο ανήφορος ούτε ο κατήφορος είναι εύκολος. Φέτος λοιπόν μια ομάδα 20 ατόμων επισκεφθήκαμε τον νερόμυλο του Μήτσου «Λήδα» που τώρα έχει κληρονομήσει ο γιος του Βαγγέλης. Ο Βαγγέλης μας μίλησε για τους μύλους. Άλλοι έχουν οριζόντια διάταξη και άλλοι κάθετη είπε. Το νερό που πέφτει από ψιλά κινεί κάποιους μηχανισμούς έτσι που να γυρίζουν οι μυλόπετρες και να συντρίβουν ανάμεσά τους το σιτάρι ή το καλαμπόκι και να παράγεται το αλεύρι. Στο μύλο είπε τηρούνταν σειρά προτεραιότητας. Η πληρωμή του μυλωνά γίνονταν σε είδος στο 10% του συνολικού βάρους του αλέσματος και βέβαια ό,τι έβγαινε ήταν ολικής αλέσεως. Ο πατέρας του και ό ίδιος ήξεραν όλους τους Παλαιοχωρίτες. Ο μύλος για τον πατέρα του και για τον ίδιο ήταν ιερός. Είχε ορκιστεί στον πατέρα του να τον κρατήσει όρθιο και σε λειτουργία. Άλεσε λοιπόν μπροστά μας καλαμπόκι. Ο Μήτσος «Λήδας», μυαλό δημιουργικό, είχε παραγάγει και ρεύμα χρόνια πολλά πριν ηλεκτροδοτηθεί η περιοχή.
Σημ: ΟΙ Παλαιοχωρίτες, οι παλαιότεροι, είχαν ως κάποια εναλλακτική επιλογή το μύλο των Μακρυδημαίων στο χάλασμα, πριν βουλιάξει ή του Κουτρούμπα στην Στύλια. Υπήρχε και ένας ακόμη στο Μαυρολάγκαδο του Κώστα Ρώιμπα που καταλαβαίνουμε ότι εξυπηρετούσε την περιοχή προς την Γίντσα. Το πρόβλημά τους ήταν το λίγο νερό ιδιαίτερα το καλοκαίρι που τους έθετε εκτός λειτουργίας. Σήμερα δεν υπάρχει κανένα ίχνος από αυτούς νομίζω. Ευχαριστούμε το Βαγγέλη που μας δέχθηκε και τον Γιώργο Κουτρούμπα που έτρεξε, για να κλείσει το ραντεβού
ΣΗΜ: Πολλοί από Τη Γίντσα πήγαιναν σε τρεις μύλους που υπήρχαν στο Προσήλιο. Ο Ένας ήταν του Γούσια στο κέντρο του χωριού και άλλος στη Ντουβιάκα. Κάποιοι άλλοι έφθαναν και στο Βαθύπεδο .
Ομιλία Γιατρού: Την Τετάρτη 13-8-2014 το βράδυ η Βιολέτα Ροκά γιατρός, ειδική παθολόγος μίλησε για τους κινδύνους που προέρχονται από το κάπνισμα. Μας παρουσίασε τις βλαβερές συνέπειες που πολλές φορές είναι καταστροφικές για την υγεία και δεν είναι αναστρέψιμες. Είπε ότι καπνός βλάπτει άνδρες και γυναίκες εξίσου. Είπε για τις γυναίκες καπνίστριες που ο αριθμός τους έχει αυξηθεί με γεωμετρική πρόοδο τα τελευταία χρόνια ότι κινδυνεύουν και οι ίδιες αλλά και τα έμβρυά τους για όσες από αυτές εγκυμονούν. Μίλησε για το παθητικό κάπνισμα που είναι εξίσου βλαβερό. Μίλησε για το κακό παράδειγμα που δίνουν στα μικρά παιδιά όσοι καπνίζουν δημόσια.
Μίλησαν και παλαιοί χρήστες (Μάνθος Μουλαράς) που έχουν κόψει το τσιγάρο, λέγοντας ότι κατάφεραν να ανακτήσουν τις δυνάμεις τους εξ ολοκλήρου πέντε χρόνια μετά από τη διακοπή.
Η Οργανωτική Επιτροπή ευχαριστεί τη Βιολέτα Ροκά , για την τόσο χρήσιμη ομιλία της. Η Βιολέτα υποσχέθηκε του χρόνου να μας μιλήσει για μια άλλη μάστιγα της σύγχρονης εποχής, το Διαβήτη
Παραδοσιακή μαγειρική-Παρασκευή καφέ: Ενώ δίνονταν η διάλεξη Ο Στ. Ροκάς, η Βούλα Ροκά, Ο Βασίλης ο Ροκάς και ο Μάνθος Μουλαράς ετοιμάζονταν να κάνουν τη δική τους παρουσίαση. Θα μας έδειχναν τον παραδοσιακό τρόπο παρασκευής ρεβιθο καφέ. Άναψαν φωτιά. Έβαλαν τα ρεβίθια στον ολοκαίνουργιο ψήστη, που παραγγέλθηκε για τις ανάγκες της επίδειξης, και τον ψήστη στη φωτιά. Μετά από λίγο, αφού σιγοψήθηκαν στη φωτιά, έβαλαν τα ρεβίθια στον χειρόμυλο και άρχισαν το άλεσμα. Ο ρεβιθοκαφές μοσκοβόλησε. Σε λίγο καφέδες έφθασαν σε όλους στην πλατεία. Βέβαια πολλοί στο χωριό έπιναν καφέ κανονικό όπου κατά τον ίδιο τρόπο έψηναν τους κόκκους και μετά τους άλεθαν. Στη συνέχεια σε μπακιρένιο μπρίκι σιγόψηναν τον καφέ στη χόβολη. Η μυρωδιά του καφέ έφθανε πολύ μακριά, επειδή και η ατμόσφαιρα ήταν καθαρή. Ο καφές ή ο ρεβιθο καφές ήταν από τις μικρές απολαύσεις της ζωής στο Παλαιοχώρι και αλλού. Ευχαριστούμε την ομάδα που μας πρόσφερε αυτή την γευστική εμπειρία.
Θα πρέπει να ευχαριστήσουμε και τις νοικοκυρές που ανταποκρινόμενες στο κάλεσμα της επιτροπής μαγείρεψαν διάφορα νόστιμα φαγητά της παραδοσιακής κουζίνας και τα έφεραν στο κοινό τραπέζι .Αυτές ήταν :Κουτρούμπα Ελένη, Ντόκα Βούλα, Ντίνου Κατερίνα, Ροκά Βούλα, Παπαθανασίου Μαρία, Ποτσίκα Ελένη, Ποτσίκα Αγλαία, Ροκά Ελευθερία, Ζιώγα Βιργινία, Λάμαρη Βούλα, Παπαματθαίου Μαρία, Τοπάλη Ουρανία, Ποτσίκα Μαρίκα, Ροκά Ουρανία, Μαρινοπούλου Φωτεινή.
Η βραδιά τελείωσε με τραγούδι. Ο Νίκος Παπαγεωργίου μας διέθεσε ένα ηχητικό σύνολο και τον ευχαριστούμε για αυτό. Τραγούδησε ο μικρός Ηλίας Γ Ποτσίκας και από τους μεγάλους ο Βασίλης Ροκάς και Ο Βαγγέλης Ντόκας.
Την ίδια στιγμή υπήρχε στην περίγυρο του πλατάνου έκθεση παραδοσιακών αντικειμένων σε μικρογραφία, που είχε κατασκευάσει ο Στέλιος ο Ροκάς από τη στιγμή που πήρε σύνταξη. Του αξίζουν συγχαρητήρια που ασχολείται με κάτι δημιουργικό. Του χρόνου όμως θα πρέπει να γνωρίσει και σε μας τα δέντρα με τα ονόματά τους, γιατί ξεχάσαμε αυτή την ομάδα λέξεων.
Ποδηλασία: και φέτος τα παιδιά έκαναν ποδηλασία στη γνωστή διαδρομή Σαλατούρα-Στροφή Μπότη και επιστροφή. Δεν είχε αγωνιστικό χαρακτήρα, επειδή κρίθηκε επικίνδυνη η διαδρομή, απλά τα παιδιά με τους συνοδούς τους πήγαν μια μικρή βόλτα. Πήραν μέρος. Κώστας Δενδρινός και Ελένη Δενδρινού, Σπύρος Ροκάς, Φάνης Ρώιμπας, Γιώργος Σμαράιδας, Δημήτρης Ροκάς, Βασίλης Δενδρινός Αποστολία Λ Ποτσίκα, Ηλίας Λ Ποτσίκας
Θερινό Σινεμά: Φέτος στο Παλαιοχώρι ζήσαμε την εμπειρία ενός θερινού κινηματογράφου κάτω από τον έναστρο ουρανό μέσα στη δροσιά των πλατάνων. Σε μια τεράστια οθόνη 40 τετραγωνικών παρακολουθήσαμε ταινίες μικρού μήκους από το Φεστιβάλ της Δράμας. Δραματικές οι περισσότερες. Ορισμένες μας έκαναν να συγκινηθούμε πχ «η Άννα» και να θυμηθούμε τις παλιές ταινίες που μας έκαναν να κλαίμε για την κακή μοίρα των ηρώων. Όλα αυτά τα ζήσαμε από το μεράκι των παιδιών του ΔΣ του Συλλόγου Προσηλιωτών Ιωαννίνων με τον κινηματογράφο. Αυτά τα νέα παιδιά ήρθαν από νωρίς στην πλατεία μας και άρχισαν να στήνουν αυτή την εντυπωσιακή οθόνη. Ρύθμισαν τον ήχο, την εικόνα μέχρι και τις καρέκλες βοήθησαν να στήσουμε και όλα ήταν έτοιμα στις 9 η ώρα, για να αρχίσει η προβολή. Ήταν εκεί ο Βλάσης, ο Δημήτρης, ο Μανόλης, η Εριέτα κλπ χαρούμενα και χαμογελαστά πρόσωπα, νέοι άνθρωποι με διάθεση προσφοράς, με ωραίες ιδέες. Εμείς τους ευχαριστούμε. Τους ευχόμαστε να είναι πάντα πρωτοπόροι και να δίνουν ζωντάνια στα χωριά μας με την ομορφιά των νιάτων τους .
Ημερήσιο πανηγύρι στον Πριάβολο:
Πρωί πρωί ξεκίνησε το βράσιμο του μοσχαριού και αφού είχαν προετοιμαστεί όλα τις προηγούμενες μέρες. Ο καιρός ήταν πολύ καλός και επέτρεψε στους πανηγυριώτες να κάθονται με άνεση στις κερκίδες και να παρακολουθούν το χορό ή να χορεύουν. Η συμμετοχή στο χορό ήταν μεγάλη σε σχέση με άλλες χρονιές που έκανε πολύ ζέστη. Το πανηγύρι μας τίμησε ο δήμαρχος Γιάννης Σεντελές με την οικογένειά του και ο Περιφερειάρχης Ηπείρου Αλέκος Καχριμάνης. Για τα 20 χρόνια της «γίδας» έσβησε τα είκοσι κεριά της τούρτας ο πρόεδρος της Αδελφότητας και στη συνέχεια αναφέρθηκε στο γεγονός. Χορηγοί της εκδήλωσης ήταν ο Χάρης και ο Γιώργος Ρώιμπας στη μνήμη του αδελφού τους Βαγγέλη και των γονέων τους Παύλου και Κατερίνας. Ο Χάρης μίλησε για τον αδελφό του Βαγγέλη παρουσιάζοντας την πορεία του στην προσωπική και την επαγγελματική ζωή του. Στην συνέχεια μίλησε ο πρόεδρος της Αδελφότητας λέγοντας ότι « ο Βαγγέλης παλαιότερα αλλά και ολόκληρη η οικογένεια, Χάρης και Γιώργος βοηθούσαν και βοηθούν πάντα οικονομικά την Αδελφότητα και το χωριό. Είχαν προσφέρει χρήματα για να ραφτούν 6 ανδρικές παραδοσιακές στολές. Όσες φορές πήγαμε στο μαγαζί τους πάντα μας περίμεναν με ανοιχτή αγκαλιά. Οι γονείς τους Παύλος και Κατερίνα ήταν απλοί και ζεστοί άνθρωποι. Ας είναι αιώνια η μνήμη τους». Ευχαριστούμε τον Χάρη και τον Γιώργο για την βοήθειά τους στην κάλυψη των εξόδων μας.
Ευχαριστούμε για τις βοήθειες που μας πρόσφεραν εκείνη την ημέρα οι: Ελένη Η Ποτσίκα, Ελένη Μπούτζα-Πάσχου, Ξένια Ροκά, Λίτσα Ποτσίκα, Ροκάς Κ Δημήτρης, Δενδρινός Γιώργος, Θανάσης Μουλαράς, Παπαθανασίου Βαγγέλης, Ροκάς Σωτήρης Βάσω Ρώιμπα.
20 χρόνια ημερήσιο πανηγύρι:
Απόσπασμα από την ομιλία του προέδρου:
20 χρόνια ζωής έκλεισε το ημερήσιο πανηγύρι μας στον Πριάβολο. Ήταν το 1994,όταν το τότε ΔΣ της Αδελφότητας με πρόεδρο τον Βαγγέλη Λάμαρη, προβληματίζονταν πάνω στο θέμα των πανηγυριών, όπως καλή ώρα τώρα. Είχαν καταργηθεί όλα τα ημερήσια και πηγαίναμε από νύχτα σε νύχτα. Τότε επικράτησε η άποψη της επαναφοράς ημερήσιου πανηγυριού και μάλιστα με προσφορά φαγητού που δεν θα άφηνε τους πανηγυριώτες να φύγουν για μεσημέρι και το γλέντι θα κρατούσε όλη μέρα. Θα προσφέρονταν νόστιμη ντόπια γίδα. Αφού ενημερώθηκε η Κοινότητα και ο Σύλλογος ξεκίνησε «ο αγώνας». Τα πράγματα στην αρχή ήταν δύσκολα. Φωτιά με ξύλα, παλιά καζάνια που χρειάζονταν καλάλισμα, κρέας που ήθελε καθάρισμα κλπ. Στην αρχή υπήρχε μια μικρή επιφυλακτικότητα για αυτό που γίνονταν από ορισμένους, πολύ σύντομα όλοι κατάλαβαν ότι κάτι όμορφο επιτελείται και αξίζει τον κόπο να το στηρίξουν. Και πρέπει να το ομολογήσουμε. Αν δεν υπήρχε συλλογική δράση δεν θα κρατούσε ίσως αυτή η προσπάθεια.
• Να θυμηθούμε τον Βασίλη Πάσχο και τον Ιερέα Γιώργο Ρώιμπα που έτρεχαν παρά τα γεράματά τους να διαλέξουν κρέας
• Να θυμηθούμε αυτούς που μας δάνειζαν τα καζάνια τους ,
• αυτούς που δώρισαν στη συνέχεια τα ανοξείδωτα καζάνια,
• αυτούς που πρόσφεραν τα φλόγιστρα,
• αυτούς που άνοιγαν τα σπίτια τους για το πλύσιμο και το καθάρισμα του κρέατος,
• όσους ανέβαιναν όλα τα χρόνια για να καθαρίσουμε το χώρο,
• τις κυρίες που καθάριζαν κάθε φορά την εκκλησία,
• την ομάδα των «εναεριτών» που κάθε χρόνο κρεμάει τις τέντες,
• τις κυρίες που κλαίνε εξαιτίας μας καθαρίζοντας τα κρεμμύδια,
• τα νέα παιδιά που βοηθάνε στο σερβίρισμα του φαγητού
• να θυμηθούμε από τον Πρόεδρο της κοινότητας τότε Κώστα Γ Παπαγεωργίου που φρόντισε τη διαμόρφωση του εξωτερικού χώρου μαζί με το Σύλλογο και την επιτροπή για τον Πριάβολο αλλά και όσους έδωσαν από το υστέρημά τους για αυτό το σκοπό.
• όλους τους ενδιάμεσους μέχρι τον τελευταίο τοπικό σύμβουλο Πάσχο Αθανάσιο που είναι μαζί μας στα καζάνια από τις 6 το πρωί και προσπαθεί να μας λύνει προβλήματα,
• να θυμηθούμε όσες κυρίες ή κυρίους ήταν μεν εκτός συμβουλίων αλλά μαγείρευαν για μας ή βοηθούσαν παντοιοτρόπως
• την εκκλησιαστική επιτροπή
• όλους όσοι πρόσφεραν τα τελευταία χρόνια τα έξοδα συνολικά της εκδήλωσης
• όσους πρόσφεραν χρήματα για την πληρωμή της ορχήστρας ,
• τους τσελιγκάδες που πρόσφεραν παλιότερα τυρί και τσίπουρο πάντα,
• Αυτούς που δεν άφηναν σκουπίδια πίσω τους αλλά τα κατέβαζαν στους κάδους
• και βέβαια όλους τους Παλαιοχωρίτες, αυτή είναι η πιο μεγάλη ομάδα, που ανεβαίνουν στον Πριάβολο κάθε χρόνο για να συνεχίσουμε αυτή την εκδήλωση.
Αν δεν ήμασταν όλοι μαζί αγαπημένοι, με εθελοντική διάθεση δεν θα καταφέρναμε τίποτα
Να διευκρινίσω το εξής: Μπορεί η ιδέα να ήταν της Αδελφότητας, μπορεί να έχει μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης η Αδελφότητα στην οργάνωση, όμως ο Σύλλογος ήταν πάντα μαζί μας, η συμπαράστασή του διαρκής. Μοιραζόμασταν τα πάντα, τον κόπο, την αγωνία και τα έξοδα 20 χρόνια τώρα.
Εγώ ως αρχαιότερο μέλος με τα περισσότερα χρόνια θητείας θέλω να ευχαριστήσω τον κάθε συμπατριώτη/τισσα που μπήκε στα συμβούλια τα τελευταία χρόνια και συνεργαστήκαμε για τον κοινό σκοπό αλλά και τον κάθε Παλαιοχωρίτη που ενώ ήταν εκτός συμβουλίου βοήθησε σαν να ήταν εντός.
Σημ: Τα μέλη αυτού του συμβουλίου για την ιστορία ήταν :Λάμαρης Βαγγέλης, Λάμαρης Γιώργος, Λάμαρης Σωτήρης, Ροκάς Γιώργος, Κουτρούμπα Ελένη, Ποτσίκα Ελένη, Ρώιμπα Φωτούλα.
Ράφτινγκ :Και Φέτος, στις 16-8-2014, έγινε η Διάσχιση ποταμού με φουσκωτή βάρκα. Ποταμός Άραχθος.25 άτομα πήραν μέρος και έζησαν τις αξέχαστες εμπειρίες που προσφέρει αυτό το εγχείρημα.
Καλώς ήρθατε γείτονες :
Δίνουμε ονόματα σε κάποιες περιοχές(τοπωνύμια) για να προσδιορίζουμε ακριβώς κάποια θέση και να συνεννοηθούμε. Πολλές φορές δίνουμε το όνομα του ιδιοκτήτη. Σε ολόκληρο το Παλαιοχώρι ,όπου και αν κινηθείς ακούς για όνομα περιοχής το όνομα κάποιου πρώην ιδιοκτήτη (Παλιός,Τσιρώνης, Τσίγκας, Αλοίμονος, Γκόπης, Σγκούμος, Σαγκούνης, Τρίκας). Κανείς από τους νεώτερους δεν ξέρει ποιοί ήταν αυτοί , πότε έφυγαν, γιατί, και προς τα πού; Για πολλούς βέβαια λέγεται ότι πούλησαν, για να ανέβουν στον νέο οικισμό .Οι άλλοι τι απέγιναν; Τα ονόματα όλων αυτών όμως ήταν και είναι στην ημερήσια διάταξη για αυτούς που έμειναν στο Παλαιοχώρι. Έτσι το χθές υπήρχε και υπάρχει στο σήμερα ,το παρελθόν ζούσε και ζει στο παρόν αλλά δεν μπορούσαμε να το δούμε, γιατί ξεχάστηκε. Φανταστείτε την έκπληξή μας φέτος το καλοκαίρι, όταν ήρθε ένα ζευγάρι στο πολιτιστικό μας κέντρο και μας είπε η κυρία ότι στο γένος λέγεται «Μπολέτση» .Ρωτούσαν να μάθουν αν υπάρχει κάτι από την οικογένειά τους. Τους είπαμε ότι ξέρουμε για αυτούς μόνο το γνωστό τοπωνύμιο κάτω από την εκκλησία της Παναγίας στη Γίντσα. Έτσι μας διηγήθηκαν την ιστορία της οικογένειας. Δύο αδέλφια το 1780 έφυγαν από το Παλαιοχώρι κυνηγημένα από τους Τούρκους και κατέφυγαν στην βόρεια Κέρκυρα όπου προσπάθησαν να φτιάξουν τη ζωή τους με σκληρή δουλειά. Πράγμα που κατάφεραν. Κάποιος από αυτούς ή από την επόμενη γενιά έγραφε σε κάποιες σημειώσεις του ότι (εμείς οι Μπολετσαίοι καταγόμαστε από το Παλαιοχώρι Συρράκου….) έτσι οι απόγονοί τους η Μαρία και ο Σάββας έφθασαν στο Παλαιοχώρι, στην πατρίδα, μετά από 230 χρόνια απουσίας. Εμείς από τη Γίντσα τους λέμε «καλώς ήρθατε γείτονες»
