10ο Αντάμωμα
Μπορεί η Κίνα να προετοιμάζεται για τους Ολυμιακούς αγώνες του 2008, το μικρό Παλαιοχώρι (Δημοτικό διαμέρισμα του Δήμου Τζουμέρκων) ετοιμάζεται για το 10ο Αντάμωμα, που είναι το δεύτερο Αντάμωμα που θα διεξαχθεί στο Παλαιοχώρι. Ετσι θα κλείσει και ο δεύτερος κύκλος. Από αυτή τη δεκαετή προσπάθεια δεν βγαίνουμε συνολικά αλώβητοι.Οι Καλαρρυτινοί δυστυχώς δεν θα είναι μαζί μας, δεν θα πάρουν μέρος σ αυτή τη συνάντηση και ίσως φταίμε όλοι για αυτό
Η Αδελφότητά μας πάντως και αυτή προετοιμάζεται στους εξής τομείς.
Εχει αναλάβει
Α: Συγκρότηση χορευτικών. Εδώ καλούνται οι νέοι αλλά και οι λιγότερο νέοι να πλαισιώσουν τα χορευτικά που είναι υπό δημιουργία.
Β: Παρουσίαση ενός θεατρικού με στιγμιότυπα από τη ζωή στο χωριό στο παρελθόν.
Γ:Εκθεση με παλιές οικογενειακές φωτογραφίες αλλά και με φωτογραφίες που αποτυπώνουν στιγμές από τον τρόπο ζωής στο χωριό.
Δ:Προετοιμασία των «Παλαιοχωρίτικων» του 2008.
Ε:Βράσιμο «Γίδας» στον Πριάβολο»
ΥΓ1:Για τα χορευτικά να απευθύνεστε στην κ Ελένη Ηλ Ποτσίκα στο Παλαιοχώρι.
ΥΓ2:Οποιος έχει και θέλει να δώσει οικογενειακές φωτογραφίες(για δανεισμό μιλάμε) ας απευθυνθεί στα υπόλοιπα μέλη του Δς της Αδελφότητας το συντομότερο δυνατό.
Πέμπτη 26 Ιουνίου 2008
Εκδρομή στη Λακωνία (2008)
Εκδρομή στη Λακωνία 17&18 Μαίου. Αυτή ήταν η απόφαση του ΔΣ για την ανοιξιάτικη εκδρομή του 2008. Επίσκεψη στη Μονεμβασία στο Μυστρά και στα σπήλαια του Διρού. Θα ερχόμασταν σε επαφή με μνημεία της βυζαντινής περιόδου.Τι σημαίνει αυτό;Σημαίνει ένα ταξίδι στο παρελθόν 800 τουλάχιστον χρόνια πίσω.
Συνειρμικά αυτό έφερνε στο μυαλό: Πριγκιπάτο της Αχαίας ή του Μορέως, Δεσποτάτο του Μυστρά, Κωνσταντινούπολη, Ελληνες, Φράγκους, Τούρκους, Σταυροφορίες, ιππότες, τον Γοδεφρίδο Βιλλεαρδουίνο, τον Γουλιέλμο Βιλλεαρδουίνο,
Καντακουζηνούς, Παλαιολόγους κτλ
Ας τα βάλουμε όμως αυτά σε μια σειρά .
1204 Κατάληψη Κωνσταντινούπολης από τους Φράγκους. Ιδρυση Λατινικών και Ελληνικών κρατιδίων. Ένα από αυτά (Λατινικό) και το πριγκιπάτο της Αχαίας ή του Μορέως. Ιδρύεται από τον Γοδεφρίδο Βιλλεαρδουίνο το 1210 με πρωτεύουσα την Ανδραβίδα. Οργανώνει ο Βιλλεαρδουίνος φεουδαρχικά την περιοχή. Χτίζει μια σειρά από οχυρά φρούρια και αγαπιέται από Ελληνες και Φράγκους. Ο Γιος του Γουλιέλμος που γεννήθηκε στην Καλαμάτα μιλούσε τα ελληνικά και δημιούργησε δεσμούς με τους έλληνες. Διακρίνεται για τις πολεμικές αρετές του. Καταλαμβάνει την Μονεμβασία και χτίζει τα κάστρα της Μαίνης και του Μυστρά. Το 1259 στη μάχη της Πελαγονίας όμως συλλαμβάνεται αιχμάλωτος από τον αυτοκράτορα της Κωνσταντινούπολης και για να ελευθερωθεί παραχωρεί τα κάστρα της Μονεμβασίας, του Μυστρά, του Γερακίου και Μαίνης, που γίνονται ο Πυρήνας του Δεσποτάτου του Μυστρά.
Ας έρθουμε τώρα σε αυτό: Δεσποτάτο έγιναν οι βυζαντινές κτήσεις στην Πελοπόννησο το 1395 από τον Ιωάννη ΣΤ τον Καντακουζηνό. Δεσπότης διορίζονταν ο δευτερότοκος γιος του εκάστοτε αυτοκράτορα. Το 1384 τους Καντακουζηνούς διαδέχονται οι Παλαιολόγοι. Ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος ο 11ος το 1449 όταν πέθανε ο αδελφός του ο αυτοκράτορας ο Ιωάννης ο Παλαιολόγος, αφού στέφθηκε αυτοκράτορας στη Μητρόπολη του Μυστρά έφυγε για την Κωνσταντινούπολη, για να πάρει τα ηνία του καταρρρέοντος κράτους. Υπήρξε όπως ξέρουμε ο τελευταίος αυτοκράτορας ήρωας και μάρτυρας μαζί που με τη θυσία του ξέπλυνε τις αμαρτίες των προκατόχων του.
Είχε δώσει στο Μυστρά τα προηγούμενα 5 χρόνια τη μεγαλύτερη αίγλη. Επέβαλλε την κυριαρχία του σε όλη την Πελοπόννησο μέχρι την Αττική. Ο Μυστράς έγινε πνευματικό και καλλιτεχνικό κέντρο. Εκεί δίδαξε ο Πλήθων και έζησαν οι ιστορικοί Χαλκοκονδύλης και Σφραντζής Από τα θαυμάσια μνημεία ,που φανερώνουν μια αναγεννησιακή έξαρση μνημονεύουμε τη Μητρόπολη (Αγιος Δημήτριος), τη Μονή Βροντοχίου, την Περίβλεπτο, την Παντάνασσα και τα περίφημα Παλάτια. Η ζωγραφική στις αγιογραφίες συγκινεί. Εδώ οι απόψεις διίστανται είναι λυκόφως ή λυκαυγές; Αλλοι λένε ότι είναι μια τέχνη μελαγχολικής νοσταλγίας χωρίς μέλλον και άλλοι ότι είναι νοσταλγία …μέλλοντος που δεν πρόλαβε να έλθει, γιατί ήρθαν οι Τούρκοι.
28 λοιπόν Παλαιοχωρίτες και 10 φίλοι μας ξεκινήσαμε στις 17-5 να κάνουμε αυτό το ταξίδι στο παρελθόν και να δούμε τα απομεινάρια αυτής της περιόδου. Πρώτα πήγαμε στη Μονεμβασιά. Μπήκαμε στο κάστρο από μια στοά που θυμίζει κατακόμβη. Τριγυρίσαμε στα στενά, λιθόστρωτα σοκάκια, επισκεφθήκαμε το Ναό του Ελκόμενου Χριστού, το σπίτι του ποιητή Γιάννη Ρίτσου, είδαμε αρχοντικά, αψίδες, ενετικά οικόσημα, σπίτια με εξώστες στο πέλαγος. Πολλοί στη συνέχεια ανεβήκαμε στην πάνω πολιτεία, όπου είδαμε τον ναό της Αγίας Σοφίας (1282-1328) και απολαύσαμε τη συγκλονιστική θέα που προσφέρει αυτός ο Βράχος.
Μονεμβασία: μια πολιτεία που άκμασε μετά το 1262 και η ακμή της υπήρξε ραγδαία.Οι κάτοικοι ήταν έμποροι και ναυτικοί. Ετσι δημιουργήθηκαν προϋποθέσεις για την πνευματική και εκκλησιαστική ανάπτυξη σε βαθμό που η περίοδος ως το 1460 θεωρείται η χρυσή εποχή της πόλης.
Μετά επιστρέψαμε στη Σπάρτη για φαγητό και ύπνο.(Ορισμένοι είδαμε και τον τελικό κυπέλου ανάμεσα στον Ολυμπιακό και τον Αρη).Την επόμενη μέρα φύγαμε για τα σπήλαια Διρού. Επισκεφθήκαμε με βάρκες το σπήλαιο Βλυχάδα. Αν στο φως της ημέρας θαυμάσαμε τα έργα των ανθρώπων μέσα στο σκοτάδι είδαμε και απολαύσαμε τα καταπληκτικά έργα της φύσης που δεν σταματάει να παράγει αριστουργήματα. Εκεί διακόσια μέτρα κάτω από τη γη μάθαμε ότι το σπήλαιο διαρρέεται στο μεγαλύτερό του μέρος από υπόγειο ποτάμι το οποίο ξεκινάει τουλάχιστον από την Αρεόπολη (μερικά χιλιόμετρα, πριν από τον επισκέψιμο χώρο. Εντυπωσιασμένοι, όσοι τουλάχιστον μπήκαμε μέσα, αναχωρήσαμε για το Μυστρά
Οι περισσότεροι από μας περπατήσαμε το κάστρα του Μυστρά από την κορυφή ως τη βάση του λόφου. Είδαμε τα κάστρα, τις πύλες, τα παλάτια, τα αρχοντικά και τους ναούς που είναι εξαίσια δείγματα ενός πολιτισμού που άκμασε από τα μέσα του 13ου ως τα μέσα του 15ου αιώνα. και είναι πηγές γνώσης για την εξέλιξη και τον πολιτισμό του βυζαντίου. Φανταστήκαμε τη στέψη του Κωνσταντίνου (1449) στη Μητρόπολη να γίνεται μέσα σε μια λαμπρή τελετή αλλά και κάτω από το βάρος της αγωνίας για την τύχη του ίδιου και της αυτοκρατορίας. Ηδη το είπαμε επρόκειτο να είναι αυτοκράτορας μέχρι την 29η Μαίου 1453 που η Πόλη έπεσε στα χέρια των Τούρκων.
Από εκεί για φαγητό. Πήγαμε στον Αη Γιάννη και στο Παρόρι, μια πανέμορφη περιοχή της Σπάρτης και στη συνέχεια επιστροφή.
Η επαφή με το παρελθόν και με τη φύση την άνοιξη, δεν μας άφησε ανεπηρέαστους. Για να γνωρίσει κανείς πάντως καλά μια περιοχή σαν το νομό Λακωνίας που κατοικείτε από τη νεολιθική εποχή μέχρι σήμερα απαιτείται πολύς χρόνος.Εμείς μια μικρή γεύση πήραμε.
ΥΓ:τα ιστορικά στοιχεία προέρχονται από την «Ιστορία του Καργάκου»
Εκδρομή στη Λακωνία 17&18 Μαίου. Αυτή ήταν η απόφαση του ΔΣ για την ανοιξιάτικη εκδρομή του 2008. Επίσκεψη στη Μονεμβασία στο Μυστρά και στα σπήλαια του Διρού. Θα ερχόμασταν σε επαφή με μνημεία της βυζαντινής περιόδου.Τι σημαίνει αυτό;Σημαίνει ένα ταξίδι στο παρελθόν 800 τουλάχιστον χρόνια πίσω.
Συνειρμικά αυτό έφερνε στο μυαλό: Πριγκιπάτο της Αχαίας ή του Μορέως, Δεσποτάτο του Μυστρά, Κωνσταντινούπολη, Ελληνες, Φράγκους, Τούρκους, Σταυροφορίες, ιππότες, τον Γοδεφρίδο Βιλλεαρδουίνο, τον Γουλιέλμο Βιλλεαρδουίνο,
Καντακουζηνούς, Παλαιολόγους κτλ
Ας τα βάλουμε όμως αυτά σε μια σειρά .
1204 Κατάληψη Κωνσταντινούπολης από τους Φράγκους. Ιδρυση Λατινικών και Ελληνικών κρατιδίων. Ένα από αυτά (Λατινικό) και το πριγκιπάτο της Αχαίας ή του Μορέως. Ιδρύεται από τον Γοδεφρίδο Βιλλεαρδουίνο το 1210 με πρωτεύουσα την Ανδραβίδα. Οργανώνει ο Βιλλεαρδουίνος φεουδαρχικά την περιοχή. Χτίζει μια σειρά από οχυρά φρούρια και αγαπιέται από Ελληνες και Φράγκους. Ο Γιος του Γουλιέλμος που γεννήθηκε στην Καλαμάτα μιλούσε τα ελληνικά και δημιούργησε δεσμούς με τους έλληνες. Διακρίνεται για τις πολεμικές αρετές του. Καταλαμβάνει την Μονεμβασία και χτίζει τα κάστρα της Μαίνης και του Μυστρά. Το 1259 στη μάχη της Πελαγονίας όμως συλλαμβάνεται αιχμάλωτος από τον αυτοκράτορα της Κωνσταντινούπολης και για να ελευθερωθεί παραχωρεί τα κάστρα της Μονεμβασίας, του Μυστρά, του Γερακίου και Μαίνης, που γίνονται ο Πυρήνας του Δεσποτάτου του Μυστρά.
Ας έρθουμε τώρα σε αυτό: Δεσποτάτο έγιναν οι βυζαντινές κτήσεις στην Πελοπόννησο το 1395 από τον Ιωάννη ΣΤ τον Καντακουζηνό. Δεσπότης διορίζονταν ο δευτερότοκος γιος του εκάστοτε αυτοκράτορα. Το 1384 τους Καντακουζηνούς διαδέχονται οι Παλαιολόγοι. Ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος ο 11ος το 1449 όταν πέθανε ο αδελφός του ο αυτοκράτορας ο Ιωάννης ο Παλαιολόγος, αφού στέφθηκε αυτοκράτορας στη Μητρόπολη του Μυστρά έφυγε για την Κωνσταντινούπολη, για να πάρει τα ηνία του καταρρρέοντος κράτους. Υπήρξε όπως ξέρουμε ο τελευταίος αυτοκράτορας ήρωας και μάρτυρας μαζί που με τη θυσία του ξέπλυνε τις αμαρτίες των προκατόχων του.
Είχε δώσει στο Μυστρά τα προηγούμενα 5 χρόνια τη μεγαλύτερη αίγλη. Επέβαλλε την κυριαρχία του σε όλη την Πελοπόννησο μέχρι την Αττική. Ο Μυστράς έγινε πνευματικό και καλλιτεχνικό κέντρο. Εκεί δίδαξε ο Πλήθων και έζησαν οι ιστορικοί Χαλκοκονδύλης και Σφραντζής Από τα θαυμάσια μνημεία ,που φανερώνουν μια αναγεννησιακή έξαρση μνημονεύουμε τη Μητρόπολη (Αγιος Δημήτριος), τη Μονή Βροντοχίου, την Περίβλεπτο, την Παντάνασσα και τα περίφημα Παλάτια. Η ζωγραφική στις αγιογραφίες συγκινεί. Εδώ οι απόψεις διίστανται είναι λυκόφως ή λυκαυγές; Αλλοι λένε ότι είναι μια τέχνη μελαγχολικής νοσταλγίας χωρίς μέλλον και άλλοι ότι είναι νοσταλγία …μέλλοντος που δεν πρόλαβε να έλθει, γιατί ήρθαν οι Τούρκοι.
28 λοιπόν Παλαιοχωρίτες και 10 φίλοι μας ξεκινήσαμε στις 17-5 να κάνουμε αυτό το ταξίδι στο παρελθόν και να δούμε τα απομεινάρια αυτής της περιόδου. Πρώτα πήγαμε στη Μονεμβασιά. Μπήκαμε στο κάστρο από μια στοά που θυμίζει κατακόμβη. Τριγυρίσαμε στα στενά, λιθόστρωτα σοκάκια, επισκεφθήκαμε το Ναό του Ελκόμενου Χριστού, το σπίτι του ποιητή Γιάννη Ρίτσου, είδαμε αρχοντικά, αψίδες, ενετικά οικόσημα, σπίτια με εξώστες στο πέλαγος. Πολλοί στη συνέχεια ανεβήκαμε στην πάνω πολιτεία, όπου είδαμε τον ναό της Αγίας Σοφίας (1282-1328) και απολαύσαμε τη συγκλονιστική θέα που προσφέρει αυτός ο Βράχος.
Μονεμβασία: μια πολιτεία που άκμασε μετά το 1262 και η ακμή της υπήρξε ραγδαία.Οι κάτοικοι ήταν έμποροι και ναυτικοί. Ετσι δημιουργήθηκαν προϋποθέσεις για την πνευματική και εκκλησιαστική ανάπτυξη σε βαθμό που η περίοδος ως το 1460 θεωρείται η χρυσή εποχή της πόλης.
Μετά επιστρέψαμε στη Σπάρτη για φαγητό και ύπνο.(Ορισμένοι είδαμε και τον τελικό κυπέλου ανάμεσα στον Ολυμπιακό και τον Αρη).Την επόμενη μέρα φύγαμε για τα σπήλαια Διρού. Επισκεφθήκαμε με βάρκες το σπήλαιο Βλυχάδα. Αν στο φως της ημέρας θαυμάσαμε τα έργα των ανθρώπων μέσα στο σκοτάδι είδαμε και απολαύσαμε τα καταπληκτικά έργα της φύσης που δεν σταματάει να παράγει αριστουργήματα. Εκεί διακόσια μέτρα κάτω από τη γη μάθαμε ότι το σπήλαιο διαρρέεται στο μεγαλύτερό του μέρος από υπόγειο ποτάμι το οποίο ξεκινάει τουλάχιστον από την Αρεόπολη (μερικά χιλιόμετρα, πριν από τον επισκέψιμο χώρο. Εντυπωσιασμένοι, όσοι τουλάχιστον μπήκαμε μέσα, αναχωρήσαμε για το Μυστρά
Οι περισσότεροι από μας περπατήσαμε το κάστρα του Μυστρά από την κορυφή ως τη βάση του λόφου. Είδαμε τα κάστρα, τις πύλες, τα παλάτια, τα αρχοντικά και τους ναούς που είναι εξαίσια δείγματα ενός πολιτισμού που άκμασε από τα μέσα του 13ου ως τα μέσα του 15ου αιώνα. και είναι πηγές γνώσης για την εξέλιξη και τον πολιτισμό του βυζαντίου. Φανταστήκαμε τη στέψη του Κωνσταντίνου (1449) στη Μητρόπολη να γίνεται μέσα σε μια λαμπρή τελετή αλλά και κάτω από το βάρος της αγωνίας για την τύχη του ίδιου και της αυτοκρατορίας. Ηδη το είπαμε επρόκειτο να είναι αυτοκράτορας μέχρι την 29η Μαίου 1453 που η Πόλη έπεσε στα χέρια των Τούρκων.
Από εκεί για φαγητό. Πήγαμε στον Αη Γιάννη και στο Παρόρι, μια πανέμορφη περιοχή της Σπάρτης και στη συνέχεια επιστροφή.
Η επαφή με το παρελθόν και με τη φύση την άνοιξη, δεν μας άφησε ανεπηρέαστους. Για να γνωρίσει κανείς πάντως καλά μια περιοχή σαν το νομό Λακωνίας που κατοικείτε από τη νεολιθική εποχή μέχρι σήμερα απαιτείται πολύς χρόνος.Εμείς μια μικρή γεύση πήραμε.
ΥΓ:τα ιστορικά στοιχεία προέρχονται από την «Ιστορία του Καργάκου»
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)